blueslover blueslover
678
BLOG

My Funny Valentine

blueslover blueslover Kultura Obserwuj notkę 7

W środkowym Manhattanie u zbiegu 225 West  i 44th Street znajduje się Shubert Theatre. Otwarty został w październiku 1913 roku. Wystawiał bardzo ambitny repertuar, zaczął od serii sztuk Szekspira, m. in. Otello, Hamlet, Kupiec Wenecki. Od 1917 roku udostępnił scenę lżejszej muzie, tzn. musicalom.

The Shubert Theatre in 2006 The Shubert Theatre, 2006

 

W 1937 roku wystawiono musical Babes in Arms. Treścią sztuki jest historia młodzieńca, który zesłany do pracy na wiejską farmę poświęca się wystawieniu ambitnej sztuki, która ma być przeciwieństwem wodewilów uwielbianych przez starsze pokolenie.

Oryginalne logo z Broadwayu

 

Muzykę napisał Richard Rodgers, tekst Lorenz Hart. Para ta stale współpracowała ze sobą tak, że w praktyce wystrępowali jako „Rodgers and Hart.” Okres wspólnej pracy twórczej trwał od 1919 do 1943 roku, kiedy zmarł Hart. Pierwszy czy też przełomowy sukces nastąpił w 1925 roku, kiedy wystawiono na Broadwayu ich musical The Garrick Gaieties. Z tamtego przedstawienia pochodzi ich pierwszy wielki hit piosenkarski Manhattan. W następnych latach corocznie, czasem po kilka w roku, ich rewie były wystawiane w różnych teatrach.

 

Rodgers and Hart (1936) Rodgers i Hart, 1936

 

The Garrick Gaieties

 

Babes in Arms miała w Shubert Theatre 289 przedstawień. W październiku 1937 roku rewia została przeniesiona do Majestic Theatre.

 

W latach 20.- 40. melodia i tekst były jednakowo ważne. Chociaż pisali tylko spektakle, Rodgersowi i Hartowi to współbrzmienie wychodziło doskonale. Efektem była długa lista świetnych piosenek, z których wiele stało się wielkimi przebojami. Są wśród nich standardy jazzowe, które są grane i nagrywane stale. (O tej parze autorskiej pisałem już tutaj: Diana Krall, Nina Simone, Janis Joplin - Little Girl Blue)

 

Babes in Arms było bogate pod tym względem. Przebojami stały się utwory: "I Wish I Were in Love Again", "Johnny One Note", "The Lady Is a Tramp", "Where or When" oraz "My Funny Valentine".

 

Największym utworem stała się My Funny Valentine. W broadway’owskiej rewii wykonywała ją Mitzi Green. Green była cudownym dzieckiem – aktorką, która grała dla Paramount. Jej pierwszą rolą była Becky Thatcher w Przygodach Tomka Sawyera i Huckleberry Finna. W 1934 roku zagrała rolę subretki w filmie Transatlantic Merry-Go-Round. Została zauważona w Nowym Jorku i zaproszono ją na Broadway. Gdy wystąpiła w jednej z głównych ról w Babes in Arms miała 17 lat. Z Broadway’em związała się na stałe, okazjonalnie tylko występując w filmach. Mitzi Greek zmarła w 1969 roku, na raka, w wieku 48 lat.

 

W 1939 roku musical nakręcono w wytwórni MGM. W głównych rolach wystąpili Mickey Rooney i Judy Garland. Nie wszystkie piosenki z rewii były zaśpiewane w filmie. W ich miejsce wstawiono utwory innych autorów, którzy wcześniej współpracowali z Garland przy Czarnoksiężniku z Krainy Oz.


 

Pierwsze nagranie płytowe odbyło się dopiero w 1945 roku, wokalistką była Ruth Gaylor.  Piosenka znalazła się na 16 miejscu na liście przebojów. Naprawdę odkryta została w latach 50. Wtedy nagrywały ją największe sławy piosenki i jazzu, tacy jak np. Miles Davis, Frank Sinatra, Ella Fitzgerald, Bing Crossy, Sarah Vaughan czy Stan Getz.

 

No i Chet Baker. My Funny Valentine stała się znakiem firmowym Cheta Bakera. On naprawdę kochał tę piosenkę i za każdym razem gdy ją wykonywał robił to z nową inwencją. Baker nagrywał ją wielokrotnie i każde nagranie jest inne. My Funny Valentine fascynowała Bakera, a muzyków fascynowało jego podejście do tej piosenki. Carson Smith, basista Gerry Mulligan Quartet, z którym występował Chet Baker, opowiadał, że Baker zastanawiał się nad każdą nutą, nad każdym słowem. Umiał ‘zarazić’ nastrojem cały zespół. Smith mówił, że na koncertach nigdy nie grali jej tak samo. Chet nie pozwalał.

http://www.birdwatchersdigest.com/blog/uploaded_images/LIVE%20AT%20RONNIE%20SCOTTS%20Chet%20Baker-727476.jpg Chet Baker

 

Chet Baker wyglądem przypominał Jamesa Deana, ówczesnego idola filmowego. Na koncertach gdy śpiewał fragment tekstu "you're my favorite work of art" , dziewczyny na widowni wariowały, włącznie z rozbieraniem się na sali.

 

Bardzo cenione również jest nagranie instrumentalne Milesa Davisa. Te głośne nazwiska zrobiły swoje. Piosenka pojawiła się na ponad 1300 płytach, wykonana przez ponad 600 artystów. Z jazzmanów prawdopodobnie łatwiej byłoby wymienić tych, którzy nie nagrali My Funny Valentine, niż odwrotnie.

 

Miles Davis

Pozostałe piosenki z rewii Babes in Arms postaram się przedstawić innym razem.

 

 

W music boxie Chet Baker, Miles Davis, Ella Fitzgerald i inni znani wykonawcy.

 

 

My Funny Valentine lyrics

 

My funny valentine
Sweet comic valentine
You make me smile with my heart
Your looks are laughable
Unphotographable
Yet youre my favourite work of art

Is your figure less than greek
Is your mouth a little weak
When you open it to speak
Are you smart?

But dont change a hair for me
Not if you care for me
Stay little valentine stay
Each day is valentines day

Is your figure less than greek
Is your mouth a little weak
When you open it to speak
Are you smart?

But dont you change one hair for me
Not if you care for me
Stay little valentine stay
Each day is valentines day

blueslover
O mnie blueslover

Muzykę klasyczną można znaleźć na moim drugim blogu, tutaj: CLASSICAL IS WONDERFUL

Nowości od blogera

Komentarze

Pokaż komentarze (7)

Inne tematy w dziale Kultura