Blueberry Hill.
(Tutaj znajduje się music box: theblues-thatjazz.com/en/box/9297-blueberry-hill.html )
Piosenka Blueberry Hill powstała w 1940 roku. Autorem melodii był Vincent Rose,słowa napisaliAl Lewis i Larry Stock.
Vincent Rose był z pochodzenia Włochem. Urodził się w 1880 roku w Palermo, zmarł w 1994 roku w Rockville Center, NY.
Rose był jednym z najdłużej prowadzących liderów orkiestr rozrywkowych. Przez całe lata 20. jego Montmartre Orchestra cieszyła się sporą popularnością. Jednak na nagraniach w wytwórni Columbia występowali jako Hollywood Orchestra. Dlaczego tak, nie wiem. W latach 30. przeniósł się z Kaliforni do Nowego Jorku, gdzie stworzył "Vincent Rose and His Orchestra”. Pod tą nazwą dokonali wielu nagrań dla różnych wytwórni.
Rose napisał ponad 200 piosenek. Pierwszą, która stała się olbrzymim hitem była „Avalon”. Wykonywał ją największy gwiazdor piosenki tamtych lat Al Jolson, który był też autorem tekstu. Ten utwór stał się przyczyną ogromnych kontrowersji w Ameryce i we Włoszech. W 1921 roku wydawca oper Pucciniego, G. Ricordi, oskarżył Rose’a o plagiat. Twierdził on, że Avalon opiera się o melodię arii "E lucevan le stella" z opery Tosca. Ostatecznie sprawa rozstrzygnęła się w sądzie na korzyść Pucciniego. Wyrok przyznał Pucciniemu odszkodowanie w wysokości 25.000 USD oraz udział w prawach autorskich do Avalonu.
Z autentycznością Blueberry Hill żadnych kłopotów Rose nie miał.
Al. Lewis (1901 – 1967) był nowojorczykiem. Był kompozytorem piosenek, jednak znacznie większe sukcesy odnosił jako twórca tekstów. W latach 20.-50. był jednym ze znanych autorów piszących na Tin Pin Alley. Głównie współpracował z kompozytorami Al Shermanem i Abner Silverem. Lewis był uczestnikiem zadziwiającego przedsięwzięcia. Era wodewilów pod koniec lat 20. wydawało się, dobiega końca. Wymyślono w Nowym Jorku przedstawienie właśnie o wodewilowym charakterze - "Songwriters On Parade". Wykonawcami nie byli aktorzy i śpiewacy lecz twórcy piosenek. To przedsięwzięcie odniosło świetny sukces. Od roku 1931 do 1940 ten wodewil był ciągle grany we wszystkich miastach wzdłuż Wschodniego Wybrzeża. Wygląda na to, że tekściarze i kompozytorzy musieli dobrze śpiewać i grać.
O drugim współtwórcy tekstu Larry Stocku niewiele można powiedzieć, jako twórcy piosenek. Poza Blueberry Hill nie zapisał się w historii żadnym innym przebojem. Na Tin Pan Alley bardziej zajmował się organizowaniem przedstawień niż tworzeniem.
Blueberry Hill napisano dla filmu "The Singing Hill.Nie był zbyt udany film i kariery też nie zrobił. Jedyne co zostało zapamiętane to piosenka. W filmie zaśpiewał ją Gene Autry.
Gene Autry (1907 – 1998) pochodził z Teksasu. Osiągnął sławę jako Śpiewający Kowboj. Występował w radio, filmach i telewizji. Stał się synonimem dzielnego kowboja. Szczególnymi względami cieszył u młodych Amerykanów z Południa, którzy widzieli w nim swój ideał. Mimo, że był dobrym wokalistą i miał na swoim koncie dosyć dużo przebojów najbardziej znany był z innego powodu – lansował swój Kowbojski Kodeks.
W kodeksie tym sformułował 10 zasad postępowania kowboja:
1. Kowboj nie może pierwszy strzelać, bić mniejszego, ani wykorzystywać swojej przewagi.
2. Nie wolno mu cofać danego słowa ani zawieść pokładanego w nim zaufania.
3. Zawsze musi mówić prawdę.
4. Musi być dżentelmenem wobec dzieci, starców i zwierząt.
5. Nie wolno mu bronić idei rasowej lub religijnej nienawiści.
6. Musi pomagać ludziom w nieszczęściu.
7. Musi być bardzo dobrym pracownikiem.
8. Musi być czystym w myśleniu, mowie, działaniu.
9. Musi szanować kobiety, rodziców i ich prawa narodowe.
10. Kowboj jest patriotą.
Gene Autry
Wracając do piosenki. Autorzy postanowili ją opublikować. Podjął się tego zadania Larry Stock. Później zdawał relację z swoich starań: „Jeden bardzo ważny wydawca odmówił mi, gdyż jak twierdził, jagody nie mogą rosnąć na wzgórzach. Przekonywałem go, że sam zbierałem w dzieciństwie jagody na wzgórzach , ale nic to nie dało. Zdenerwowałem się, poszedłem do innego wydawnictwa Chappell And Company. Ci widzieli film i od razu piosenkę kupili. W ten sposób narodził się nowy hit.”
To były jeszcze czasy kiedy najważniejsze było wydanie drukiem nut i słów piosenki. Wydania płytowe były niejako wtórne.
Pierwszego nagrania, 31 maja 1940 roku, dokonała Sammy Kaye Orchestra – partię wokalną śpiewał Tommy Ryan. Kilka dni później nagrał swoją wersję Gene Krupa, a niedługo potem Glenn Miller i jeszcze kilka innych orkiestr i wykonawców.
Z tych pierwszych wykonań największą sławę odniosła orkiestra Glenna Millera, z wokalistą Ray Berle. Ta wersja osiągnęła w 1941 roku 2 miejsce na liście przebojów pop.
Louis Armstrong nagrał Blueberry Hill w 1949 roku.Na liście Top40 jego aranżacja i wokal dała mu tylko 29 miejsce.
Najsławniejszego nagrania tego utworu dokonał w 1956 roku Fats Domino.Fats Domino to dziś już instytucja. Jego dorobek w rozwoju rock’n’rolla jest powszechnie szanowany. O tak ważnym artyście pozwolę sobie napisać osobną notkę, kiedyś później.
Jego rockowa wersja osiągnęła na Top 40 drugie miejsce, co jak na czarnoskórego piosenkarza było dużym wyczynem. Na liście R&B, dla Murzynów, Blueberry HillDomino przez 9 tygodni zajmowała bezdyskusyjnie pozycję nr 1.
Po Domino Blueberry Hill nagrywano regularnie, corocznie, aż do obecnych lat. Wśród wykonawców byli tacy, jak np.: Elvis Presley (1957), Little Richard (1958), Ricky Nelson (1958), Bill Haley & His Comets (1960), Cliff Richard (1962), Led Zeppelin (1970), Jerry Lee Lewis (1973), Adriano Celentano (1977), Johnny Hallyday (2006), Elton John (2007) i Rolling Stones.
Żadne z tych nagrań nie zdołało zaćmić Fatsa Domino. Jego wersja wciąż pozostaje najlepszą. No, być może Armstrong nie ustępuje mu wiele.
W music boxie: Fats Domino, Louis Armstrong, Little Richard, Elvis Presley, Andy Williams, Glenn Miller i jeszcze parę innych innych nagrań.
Fats Domino
Bleuberry Hill, lyrics
I found my thrill
On Blueberry Hill
On Blueberry Hill
When I found you
The moon stood still
On Blueberry Hill
And lingered until
My dreams came true
The wind in the willow played
Love's sweet melody
But all of those vows we made
Were never to be
Though we're apart
You're part of me still
For you were my thrill
On Blueberry Hill
The wind in the willow played
Love's sweet melody
But all of those vows we made
Were never to be
Though we're apart
You're part of me still
For you were my thrill
On blueberry hill
Inne tematy w dziale Kultura
