Dziś powiedział rano w Toku FM Tomek Wróblewski święte słowa: Ameryka nienawidzi, gdy ktoś sobie kpi z amerykańskiego prawa, zwłaszcza, gdy jest celebrytą. Dlatego, niezależnie od wszelkich innych racji, sprawa Romana Polańskiego zapewne w Ameryce zostanie dokończona. O ile szwajcarskie sądy – rzecz jasna – zgodzą się na dopełnienie procedury ekstradycyjnej.
Igor pyta, czy reżyser „może coś więcej”, niż przeciętny człowiek. Z przykrością należy powiedzieć, że owa taryfa ulgowa wobec wielkich tego świata, a zwłaszcza „twórców” bardziej jest zakodowana w Europie, niż Ameryce. „Świętokrówstwo” dotyczy wszystkich ludzi sławnych, a zwłaszcza filmowców. W Polsce każdy, kto się przebił i może być polską „reklamówką” za granicą ma inne prawa. Z litości nie będę wymieniał nazwisk i przypadków, ale o części z nich można poczytać w sieci (watch Latkowski blog).
Nie chcę się wdawać w analizę przyczyn, etc. Ale o jednej sprawie czuję się zobligowany wspomnieć. To amerykańska hipokryzja, także i jurydyczna, która stoi w absolutnej sprzeczności z naszym wyobrażeniem o rzekomej pryncypialności za „wielką wodą”.
Otóż w Ameryce sądów w istocie ignorować nie wolno. Nie mniej rzecz nie dotyczy już prawdy i sprawiedliwości w sądach. Przed sądem trzeba stanąć i tyle. A gdy się już stanie – proporcjonalnie do zasobów materialnych i sławy – można toczyć dowolne gry. Legendarnym przykładem jest sprawa O.J. Simsona, który został przez sąd karny uniewinniony w sprawie o zabójstwo byłej żony i jej kochanka, a w sądzie cywilnym skazany na odszkodowanie za morderstwo. Dowody – jak twierdzą eksperci – były w obu procesach niepodważalne.
I jedno jeszcze na koniec; owa purytańska Ameryka ścigająca od trzydziestu jeden lat Polańskiego za „gwałt” na nastolatce (rzecz absolutnie karygodna!!!!) jest największym na świecie producentem pornografii, we wszelkich możliwych ekstremalnych, rasowych, wiekowych, animalnych etc., odcieniach. Wystarczy przykleić nalepkę „adult only” i jest ok!
Za to pokazanie cycka w otwartej telewizji jest karalne. Szkoda w sumie Polańskiego. Dobra nadzieja tylko w tym, że ekstradycja to nie wyrok. Jest jeszcze sąd, bodaj w tym samym hrabstwie, gdzie sądzono O.J. Simsona.
Komentarze