Co jakiś czas pojawiają się notki Autora I.C o wszechmocy naszych Słowiańskich przodków od Rzymu po Skandynawię. Sprawa niestety jest bardziej skomplikowana niż Autorowi się wydaje. O Słowianach jako ludach posługujących się tym językiem możemy pisać od jakoś 1300 roku pne. Język ten się wykształcił w konkretnych okolicznościach przy konkretnych interakcjach z ludami tubylczymi. Ten proces był długotrwały i różnicujący języki Satemowe w Europie w zależności od kontaktów z innymi językami po których pozostało wspomnienie. Satemowi Indoeuropejczycy przybywając na tereny Europy w różnych regionach trafiali na już osiadłe różne substrakty języków tubylczych. To powodowało różnicowanie języków satemowych. Dobrym przykładem są języki Bałtyckie które należą do grupy satemowej ale moją wpływy języków Uralskich z grupy uralofińskich. Innym jest język albański ale nie współczesny tylko ten sprzed turkizacji. Dację, Trację, Albanię, Ilyrię czy Dalmację zamieszkiwały ludy satemowe ale bynajmniej nie Słowiańskie. Słowiańszczyzna przyszła tu znacznie później. Słowianie więc nie mogli zbudować Rzymu ponieważ w tym czasie po prostu ich tam nie było. A że ludy satemowe mają wspólne korzenie językowe to i podobieństwa da się dostrzec. Tak samo jak dostrzegam podobieństwa między językiem naszym rodzimym a wymarłym awestyjskim czy wedyjskim.
Stąd moje przytyki do budowy muru chińskiego czy piramid egipskich. Ponieważ przypisywanie wpływu ludów satemowych na danym obszarze Słowianom to mniej więcej coś takiego jak przypisywanie dokonań budowniczych muru chińskiego czy piramid egipskich Słowianom - poza jeszcze dalszym związkiem nie ma różnicy logicznej.
