Liczyłem na dyskusję dotyczącą podstaw struktury organizacyjnej . Raczej niewiele z tego było. Główne uwagi krytyczne dotyczyły pojęcia transcendencji.
Z punktu widzenia struktury ta kwestia jest bardzo ważna, ale tylko w odniesieniu do określenia mentalnego odniesienia dla bazy kształtującej strukturę, a nie jest związana z filozoficzno - językowymi poszukiwaniami znaczeń tego terminu.
Transcendentność na którą się tu powołuję, wskazuje na cechę "boską" jako zdolność do bycia na zewnątrz struktury świata i to na etapie, gdy jeszcze nie musi to oznaczać świata materialnego.
Przyjmując takie ujęcie można założyć dalej, że Bóg, będąc Jednią, dostrzega możliwość oddzielenia, czyli podzielenia świadomości.
W takim wypadku może odnieść się do tej odrębności akceptująco lub negatywnie. W pierwszym przypadku dalsze przemiany wynikają z akceptacji do tego dzieła i prowadzą do współistnienia. Definicja Miłości jako pragnienia współistnienia jest tu właściwa. I nie wydaje się, aby "oddzielenie się" mogło wzbudzać inne odczucia.
Jednak spekulacyjnie można założyć, że to oddzielenie jest traktowane negatywnie, jako niepotrzebne i szkodliwe. W takim wypadku mogą być podejmowane działania przywracające stan pierwotny. Na "oddzielenie" kierowane są wpływy tak je przekształcające, aby umożliwić ponowny powrót do Jedni.
Takie stanowisko wydaje się być podstawą dualizmu, manicheizmu, czy ostatnio satanizmu; podstawą jest potrzeba wpływu na otaczającą rzeczywistość w duchu przemiany przy założeniu posiadania "uprawnień" do jej prowadzenia.
Mutacją jest judaizm, którego hasłem jest "czyńcie sobie ziemię poddaną" - Żydzi otrzymali polecenie przemiany świata, co ma wynikać z woli bożej.
Drugą opcją jest współistnienie z istniejącym światem, który wszak ma cechy boskie - nie jest skażony jakąkolwiek wadą, a jego istnienie jest owocem Miłości Bożej.
To dwa, przeciwstawne stanowiska w odniesieniu do otaczającej rzeczywistości. Można je wywodzić nie od cech boskich, a od pojawiania się świadomości u człowieka po narodzeniu: może to być ukierunkowanie negatywne - strach z racji znalezienia się w nowym środowisku potęgowany porodem, albo pozytywnie jako możliwość nowych doświadczeń.
Przedstawione uwagi mają charakter spekulatywny z tej racji, że przecież są to (moje) domniemania dotyczące cech Stwórcy o których można tylko tyle wiedzieć, ile On nam przekaże.
Niemniej, na bazie takich spekulacji, przyjmujemy określony stosunek do świata - albo współistnienie, albo rolę nadzorcy. Dalsze rozwiązania (organizacyjne) są wynikiem tego rozróżnienia.
Owszem, można rozważać struktury organizacyjne społeczeństw w kształcie monarchii (w różnych wersjach), dyktatury, republiki, czy rzeczypospolitej, jednak ich ewolucja ZAWSZE będzie prowadzić albo do totalnej kontroli, albo do egalitarnego współistnienia. Albo powstają struktury hierarchiczne - z zawartym zamierzeniem kontroli, albo struktury celowe - nakierowane na znalezienie rozwiązania problemu.
Wnioskiem jest stwierdzenie, że podstawą struktury organizacyjnej powinna być jedna z tych dwu opcji. Nie da się ich połączyć, a przykładem jest doktryna KK, gdzie mamy wskazanie Miłości (Przykazania Miłości) i odwołanie do zasad judaizmu w słowach "czyńcie sobie ziemię poddaną". W KK "przewagę" zdobywa ta druga zasada ze skutkami widocznymi.
Budując (odbudowując) polską strukturę organizacyjną musimy dokonać wyboru i rozdzielenia. Nie może być to wersja mieszana.
Dopiero na bazie tego założenia można kształtować poszczególne instytucje życia publicznego.
