Wg MAK polski rządowy samolot Tu154 (PLF101) miał utracić końcówkę lewego skrzydła na brzozie i wykonać przewrotkę przez lewe skrzydło tj. wykonać "Beczkę MAKu".
Model matematyczny "Beczki MAKu"
W maju 2012r. prof. Paweł Artymowicz upublicznił model matematyczny "Beczki MAKu" (http://planets.utsc.utoronto.ca/~pawel/MechAv2012.pdf). Zgodnie z tym modelem beczka ta byłaby niekontrolowalną przewrotką na lewe skrzydło o dużej zmienności prędkości przechyłu.
Istotnym aspektem jest, że w "Beczce MAKu" z powodu asymetrii skrzydeł środek ciężkości PLF101 obracałby się dookoła osi odległej o 15÷22m (ruch po poziomej spirali), bez możliwości kontroli tego obrotu przez pilotów tak, by siła odśrodkowa jedynie równoważyła siłę grawitacji.
Szczególna sytuacja wystąpiłaby w 2. sekundzie, bo przy przechyle wynoszącym ~65° prędkość kątowa przechyłu osiągnęłaby swoje maksimum ~47°/s (str. 21, 31 ibidem). W tym czasie odległość środka ciężkości PLF101 od chwilowej osi obrotu przechyłu wynosiłaby min. 20,5m (promień, r)*; p. Artymowicz poprawił tą wartość podając r=22m (odpowiedź na zapytanie).
W konkluzjach modelu jw. postawiono tezę o bardzo dobrej zgodności z danymi parametrycznymi, ale w treści mowa jest jedynie o parametrach dotyczących położenia (str. 38, 39 ibidem).
Brak jest walidacji modelu "Beczki MAKu" z najważniejszymi parametrami, w tym zapisami akcelerometrów.
Akcelerometry
Umieszczone w środku ciężkości samolotu ciężarki akcelerometrów reagują na przyśpieszenia i "odczuwają" to samo co pasażerowie np. przy zakręcie w danym przechyle ze zbyt dużą prędkością zarzuca ich od osi obrotu, a gdy prędkość jest za mała przesuwają się do osi obrotu (bo siła ciężkości przeważa nad siłą odśrodkową)**.
Siła odśrodkowa w "Beczce MAKu"
W przypadku samolotowych chyłomierzy mierzona siła odśrodkowa (przy stałym kącie przechylenia) związana jest z prędkością w ruchu po łuku w płaszczyźnie poziomej.
Natomiast w "Beczce MAKu" winna się pojawić w 2. sekundzie bardzo duża siła odśrodkowa w płaszczyźnie pionowej, spowodowana szybkim obrotem dookoła osi odległej o r=min.20,5m od środka ciężkości samolotu***.
Siła ta wynosiłaby ponad 1,40gm (g - przyśpieszenie ziemskie, m - masa PLF101),
a działająca w przeciwną stronę składowa siły grawitacji wynosiłaby w tym czasie ~0,91gm.
Dlatego zapis akcelerometra poprzecznego winien być ponad +0,49g**** (przesuniecie ciężarka na prawe skrzydło).
Zarejestrowano jednak w 2. sekundzie "Beczki MAKu" -0,34g (przesunięcie ciężarka akcelerometra na lewo skrzydło), a więc różnica wyniosła min. 0,83g.
Dla osób niezorientowanych - jest to taka sytuacja, jakby po rozkręceniu karuzeli, krzesełka zamiast wychylić się na zewnątrz, przesunęłyby się do środka karuzeli.
Wynikałoby z tego że "Beczka MAKu" nie przeszła testu prawdziwości i jest oszustwem.
Wartość modelu matematycznego "Beczki MAKu"
Model matematyczny "Beczki MAKu" wydaje się być jednym z najcenniejszym dowodów przeczących tezie MAK i to abstrahując od ew. wad tego modelu opisywanych przez krytyków.
Prawdziwy przebieg zdarzenia z 10.40.2010
Zapis parametrów lotu, w tym akcelerometrów, wydaje się jednoznacznie przeczyć możliwości zderzenia spodem lewego skrzydła z brzozą, utraty na niej końcówki skrzydła oraz wykonania "Beczki MAKu" (niniejsza notka odnosi się tylko do tej beczki). Także kształt przełomu skrzydła nie jest przełomem przerwanego skrzydła, bowiem wydaje się, że siły zrywające działały gwałtownie wzdłuż skrzydła, pozostawiając nawet z jednej strony loki.
Zapis akcelerometrów wskazywać się wydaje na inne zdarzenie: dwukrotną nieodwracalną utratę siły nośnej na lewym skrzydle, drugi wstrząs był zapewne spowodowany utratą końcówki skrzydła. Przewrotka byłaby wolniejsza na początku, ale ponieważ sumaryczna utrata siły nośnej na lewym skrzydle byłaby istotnie większa niż w "Beczce MAKu", to w dalszej części trajektorii podczas kontaktu z drzewami PLF101 wykonał przecinkę gałęzi, do której dopasowano beczkę z hipotezy MAKu ("Beczka MAKu" musiała mieć tak dużą prędkość kątową obrotu w 2 sekundzie, aby "dogonić" domniemaną prawdziwą beczkę).
Wartość prac naukowych, w tym wykonanych i upublicznionych przez Podkomisję Smoleńską
Tylko niektóre prace można porównywać z wartością modelu matematycznego "Beczki MAKu".
Spora reprezentacja propagatorów maskirowki***** w składzie Podkomisji Smoleńskiej i brak w niej niektórych osób, być może świadczy o wpływie obcych służb na obsadę składu tej podkomisji i o sabotowaniu jej prac. Można w tym aspekcie wspomnieć też o kontrowersyjnym zachowaniu p. Macierewicza (szczegóły pomijam).
* promień beczki (r) wyznaczony przy pomocy okręgu opisanego na trzech kolejnych punktach trajektorii "Beczki MAKu" od 1. do 3. sekundy; punkty te są opisane za pomocą: odległości od osi pasa, wysokości nad podstawą brzozy i odległości od płaszczyzny brzozy prostopadłej do osi pasa; są to (~58m;~16m;~75m) w 1. sekundzie, (~63m;~25m;~150m) w 2. sekundzie oraz (~78m;~29m;~220m) w 3. sekundzie (położenia punktów z wykresów na str. 25, 35 ibidem); ponieważ z ruchu po poziomej spirali interesuje nas tylko ruch środka ciężkości PLF101 po okręgu w płaszczyźnie pionowej prostopadłej do osi pasa, pomija się ruch postępowy tj. trzecią współrzędną; opisujące ruch po okręgu punkty jw. można zredukować do współrzędnych: (0m;0m) dla 1s., (5m;9m) dla 2s. i (20m;13m) dla 3s.; na punktach tych można opisać okrąg o promieniu r=min.20,5m;
** zjawisko to wykorzystuje samolotowy chyłomierz
*** w 2. sekundzie pomija się siłę odśrodkową w płaszczyźnie poziomej (moment przewrotki na lewe skrzydło; str. 23 ibidem); pomija się także niewielkie przesunięcie środka ciężkości w stronę prawego skrzydła po utracie końcówki lewego skrzydła (zaniża to wartości siły odśrodkowej o ~2%)
**** akcelerometr poprzeczny jest sztywno zamocowany w środku ciężkości samolotu, gdy samolot stoi na płycie lotniska jest on w pozycji poziomej; dla samolotu obróconego dookoła osi wzdłużnej (przechył) o 65°, na ciężarek akcelerometru poprzecznego działa składowa przyspieszenia grawitacyjnego dana wzorem: g*sin(65°), stąd otrzymujemy 0,91g; natomiast przyspieszenie siły odśrodkowej dane jest wzorem: ϖ*ϖ*r gdzie dla 2. sekundy "Beczki MAKu" mamy ϖ=47°/s=0,82rad/s, r=20,5m, otrzymany wynik dzielimy przez 9,81 by otrzymać postać: 1,40g; jeśli ciężarek akcelerometru poprzecznego przesuwa się na lewe skrzydło, to jego wskazanie jest ujemne "-", a jeśli na prawe skrzydło, to wskazanie jest dodatnie "+";
dla uproszczenia pominięte są odchyłki kąta yaw, pitch i roll, bowiem są bez znaczenia dla podjętej dalej konkluzji, nawet jeśli odchyłki te sięgają 30° (składowe sił grawitacji i odśrodkowej działają w tym samym kierunku na ciężarek akcelerometru, więc odchyłki tych kątów tak samo na te siły wpływają) ; dla uproszczenia przyjmuje się także, że w momencie rozpoczęcia przewrotki kurs PLF101 był równoległy do osi pasa (powoduje to mniej niż promilowe zaniżenie promienia łuku beczki od 1. do 3. sekundy);
***** jest to niewątpliwie fałszywka ros. służb propagowana przez osoby realizujące ros. wpływy (i ew. tzw. pożytecznych idiotów); pomija się możliwy wątek infantylnej próby udawania przez pol. służby współpracy przy maskirowce, w czasach gdy pol. służbami kierowały -z nadania matoła- majtki z "Aurory" (https://demotywatory.pl/4635435/Eksszefowie-SKW-i-CEK-NATO-odpowiedzialnych-za-ochrone)
Notkę zaktualizowałem, by nie było wątpliwości, co do jednoznaczności zawartej w niej konkluzji odnośnie niezgodności "Beczki MAKu" ze stanem faktycznym i by ułatwić innym wykreślenie łuku trajektorii od 1. do 3s. dla ew. weryfikacji mojej kalkulacji
