Pan Ernest Skalski, w swoim blogu napisał, powołując się na liczne rzymskie paremie, że prawo, uchwalone przez Sejm RP, przy poparciu wszystkich niemalże środowisk politycznych jest głupie i bezsensowne, albowiem przewiduje niewspółmierną sankcję za uchybienie terminowi złożenia oświadczeń majątkowych przez wybranych w demokratycznych wyborach wójtów i burmistrzów.
Co dziwne przepis ten nie budził przedtem kontrowersji, aż do czasu kiedy przykre skutki sankcji jakie przewiduje nie dotknęły prezydenta Warszawy.
Odkładając na bok opinie wybitnych prawników, w tym specjalistów od prawa administracyjnego, czy też konstytucjonalistów, które są raczej po stronie Pani Prezydent, a biorąc rzecz "na chłopski rozum", można powiedzieć tak: szanowni państwo, przecież przepis, który tak boleśnie dotknął nowowybranych wójtów i burmistrzów, jest opublikowany w stosownym dzienniku ustaw i każdy zainteresowany miał, jeżeli chciał sposobność się z nim zapoznać.
Nieznajomość tegoż jako żywo wpisuje się w jeszcze jedną paremię, której Pan Ernest Skalski mam nadzieję, że przez roztargnienie nie przytoczył. "Ignorantia iuris nocet", czyli po naszemu nieznajomość prawa szkodzi.
Zgodnie z tą zasadą nie można się tłumaczyć, że się nie wiedziało o istnieniu normy prawnej.
W starożytnym Rzymie zasada ta nie była stosowana wobec kobiet, osób małoletnich, mieszkających na wsi oraz przebywających poza granicami kraju.
Pamiętam, że jeszcze nie tak dawno, politycy, komentatorzy życia publicznego oraz dziennikarze głośno wyrzekali, że radni oraz prezydenci i burmistrzowie, czy wójtowie lekceważą sobie obowiązek składania oświadczeń majątkowych i nie można ich przymusić do tego, ponieważ w przepisach nie ma sankcji na takie zachowanie.
Teraz, kiedy takie przepisy obowiązują i są bezwzględnie przestrzegane, publicyści znowu podnoszą lament, że są głupie.
Szanowni Państwo ! zdecydujcie się. Osobiście widziałbym okoliczności łagodzące, tylko z tego względu, że Pani Hanna Gronkiewicz Waltz jest kobietą, ponieważ innych nie ma. Jest dorosła, mieszka w mieście i w ostatnim czasie nie wyjeżdżała z kraju.
Zatem usprawiedliwienia nie ma.
Zupełnie osobną kwestią podnoszoną przez Pana Skalskiego są emocje, jakie wpadka Pani Prezydent wywołała, bo główni aktorzy sceny politycznej chcieliby przy tej okazji coś ugrać.
To jest normalne i nie należy się temu dziwić. Dziwię się natomiast Panu Skalskiemu, że on się dziwi.
Słusznie mówią prawnicy, że przypadek Pani HGW i pozostałych blisko 200 nieszczęśników należy pozostawić do rozstrzygnięcia sądom, albowiem politycy zatracili już wszelki rozsądek.
