Rozmowy moich dzieci

Dziś króciutko, bo odpoczywam po świętach. Mam dwoje dzieci. Synek ma siedem lat, a córeczka dwa. Kiedy się urodziła, bardzo baliśmy się, że różnica wieku pomiędzy nimi jest zbyt wielka, by mogli się porozumieć. Były to głupie obawy wynikające z braku doświadczenia. Przez całe święta mogłem przysłuchiwać się, jak rozmawiają między sobą, jak się kłócą i śmieją. Nie były to długie rozmowy, bo przecież Misia ma tylko dwa lata, ale były. Oto próbki. Pisownia dosłowna.

 

Dialog 1

 

Misia: Glaj Gaga glaj

 

Gabryś: Ale powiedz najpierw - umowa o dzieło

 

Misia: Umowa o dzieło. Glaj Gablysiu, glaj

 

Gabryś: Dobrze, a teraz powiedz: mocarne jajo

 

Misia: Mocalne jajo. Glaj, Gablysiu glaj.

 

Gabryś; Dobrze, ale powiedz…        

 

Dialog 2

 

Misia: Gaga! Kalate!

 

Gabryś: O nie! Ja nie chce karate, idź stąd!

 

Misia: Kalate, Gablysiu, kalate!

 

Gabryś: Misia! Karate nie! Idź do mamy!

 

Misia: Kalate, Gablysiu, kalate!

 

Gabryś: No dobra. Karate, Misia, karate!

 

I tak przez całe święta.