W najnowszym ŚN jest długi ale ciekawy artykuł o terenowych badaniach skutków topnienia wiecznej zmarzliny na północy Alaski. Naukowcy odkryli, że topniejąca wieczna zmarzlina zatruwa i zakwasza rzeki, do których wpływają strumienie zasilane przez wody z topniejącego wiecznej zmarzliny. Nie będę opisywał szczegółów procesów chemicznych i biologicznych, które nie zostały jeszcze dokładnie zbadane, mogę tylko zachęcić do przeczytania artykułu zbyt długiego, aby cytować z niego fragmenty.
Końcowym efektem topnienia wiecznej zmarzliny jest rozpuszczanie się w wodzie kwasu siarkowego oraz toksycznych związków różnych metali, np. żelaza, miedzi, cynku, kadmu, ołowiu, arsenu...które zatruwają strumienie i rzeki silniej niż odpady kopalniane. W efekcie chorują i giną ryby, i miejscowa ludność zostaje pozbawiona swoich naturalnych źródeł pożywienia i nie ma dostępu do czystej wody. Ciekawostką jest to, że na tych terenach znajduje się najbogatsza na świecie kopalnia cynku - dawniej zmora miejscowych i przyrodników, ale szybko okazało się, że po zainstalowaniu systemów oczyszczających ścieki nie jest zmorą, tylko dobrodziejstwem. Okazało się, że dzięki kopalni rzeka przepływająca w pobliżu stała się czystsza niż dawniej, kiedy kopalni nie było. Jednak teraz, liczba zatrutych strumieni spływających z gór powiększa się i systemy kopalni nie radzą sobie już z oczyszczaniem rzeki.
Ocieplanie się klimatu powoduje, że Alaska przestaje być miejscem nadającym się do życia
