Bronisław Wildstein

Obiecałem Państwu rozstrzygnięcie konkursu na kontynuację losów bohatera "Doliny nicości", Adama Wilczyckiego. Zanim to jednak zrobię muszę raz jeszcze wytłumaczyć decyzję wycofania się z "Salonu 24". W odpowi...

W ten sposób zakończyła się moja powieść i moja przygoda z Salonem 24. Z prawdziwą przykrością muszę pożegnać się z towarzyszącymi mi Salonowiczami. Nawet funkcjonariusze oddelegowani na czas prezentacji mojej powieści do roli...

 Z Returnem spotkali się następnego dnia w „Jazz Bistrze”. Piosenkarka udawała Billy Holiday. Return pogrążał się w muzyce. Może nie tyle w tej, którą właśnie słyszał, ale we wspomnieniu, które przyzywa�...

Dopiero w Warszawie Wilczycki zadzwonił do Moniki. Umówili się w „Słodkim życiu”. Z Przemyśla wyruszył po śniadaniu. Kasia zdążyła odwieźć chłopców i wróciła z pieczywem, nabiałem i wędliną. Przygo...

Tracił poczucie czasu. Gubił się w przestrzeni. Często po przebudzeniu nie wiedział gdzie jest. Potrafił zawracać, gdy przypominało mu się jakieś miasteczko, albo odnajdywał na mapie coś, co budziło jego zainteresowanie. Błądził po...

Chciał z nim porozmawiać. Zobaczyć go, dowiedzieć się, jak wygląda po wyjściu z więzienia. Może wierzył, że nie złamali go jednak, a może właśnie chciał zobaczyć go upokorzonego i przegranego? Po raz pierwszy zderzył się z nim p...

Deklaracja Karoli nie wywołała specjalnego wrażenia. Właściwie mało kto się nią zainteresował. Witecki zaczął wprawdzie dopytywać o szczegóły, ale Adamski oświadczył kpiąco, że chodzi nie tylko o Żaka, ale o wszystkich inn...

Teraz, kiedy usiedli w kącie pokoju, nie było w niej śladu zwyczajnej wesołości. – Zaczynam się o niego bać – powtarzała, z trudem powstrzymując płacz. Jej oczy lśniły. – Właściwie boję się o niego cały czas...

Teraz, kiedy usiedli w kącie pokoju, nie było w niej śladu zwyczajnej wesołości. – Zaczynam się o niego bać – powtarzała, z trudem powstrzymując płacz. Jej oczy lśniły. – Właściwie boję się o niego cały czas...

Return mówi z trudnością. Krztusi się.– Przeeecież nie umówiliśmy się na konkretny termin... Ja... ja... myślałem...– Niech pan nie robi sobie żartów – esbek jest zdegustowany. – Dam ...

Pamięć odsłania się w przebłyskach, nie połączonych ze sobą obrazach i scenkach, które teraz, mimowolnie układa w ciąg następstw, jakby były tam jakieś następstwa, wynikanie, łańcuch przyczynowo-skutkowy, który rozpl�...

Return przestraszył się. Nie było żadnych szans. Perspektywą było więzienie, lata więzienia. Tylko to można było osiągnąć. To nie był wybór walki, ale poświęcenia, klęski i ofiary ze swojego życia. Dobre dla desperat&oacut...

    – Jesion, Bolek Jesion. Mówi panu coś to nazwisko? – Return miał kłopot, żeby sobie przypomnieć. Myślami był gdzie indziej. Przygotowywał kolejny program, dla którego punktem odbicia było ...

– Pamiętasz Natana Gonta? – Monika zadała pytanie z marszu po cmoknięciu go w policzek, gdy wbiegła parę minut po czasie do bistra „Słodkie życie”. Usiedli pod zdjęciem dziewczyny zapatrzonej w inne światy. Mo...

    Biała przestrzeń otwierała się nad nim i wokół niego. Wciągał go powietrzny lej. Maria znikła. Chwilę wcześniej mówiła coś do niego albo do kogoś innego, śmiała się – to sprawiało ból....