Autorski teatr Tomasza Karola dynamicznie wchodzi w przestań kulturalną Warszawy. Na młodej scenie przy ulicy Konopnickiej 6 grali już między innymi Magdalena Cielecka, Piotr Adamczyk i Jan Peszek. W 2011 roku odbędzie się tam premiera francuskiej sztuki wyreżyserowanej przez genialnego Wojciecha Pszoniaka.
Główną rolę zagra w nim Edyta Olszówka, której chrypka z pewnością uwiedzie stołeczną publiczność. Spektakl będzie opowiadał o perypetiach trzech kobiet. Można spokojnie powiedzieć już dziś iż będzie to wielki sukces sceniczny. Pszoniak jest silnie związany z Warszawą, nie tylko przez dom na Żoliborzu. Jeśli Andrzej Seweryn obejmie przyobiecaną mu scenę, wszystko wskazuje na to iż sezon teatralny 2011-2012 będzie w Warszawie należał do „aktorskich emigrantów” z Francji.
Pszoniak mieszkał w Warszawie zaledwie dekadę, ale jakiż to był czas. Na zawsze do historii teatru przejdą jego kreacje Dantona i McMurphego z Lotu nad kukułczym gniazdem. Pszoniak jak sam o sobie mówi jest synem duchowym Tadeusza Różewicza. Po zakończeniu studiów gra w krakowskim Teatrze Starym kierowanym do 1968 roku przez Zygmunta Hubnera (wśród publiczności bywał Karol Wojtyła). Do Warszawskiego Teatru Narodowego ściąga go Hanuszkiewicz. Jego pierwszy Warszawski spektakl to rola Magbetha w reżyserii właśnie tego reżysera, później zagra Hlestakowa. Pszoniak zaczyna występować w Kabarecie Pod Egidą Jana Pietrzaka. W latach 1974–1980 był wykładowcą w warszawskiej PWST.
W nagraniach dla Polskie Radia mówi o Warszawie, „ To jest jednak inny świat, do którego jeśli się przyjedzie bez silnego wizerunku, kręgosłupa to można zginąć (...) Warszawa takie dziwne miasto. Nawet uważałem że Warszawa nie jest miastem, to jest miejsce. Miasto to jest Kraków, Poznań , Paryż, Lozanna, to są miasta. Warszawa to jest miejsce, tragiczne, bolesne, zmasakrowane. Czuję w nim ciągłe cierpienie, to jest miasto które nie odpoczywa, miasto które się męczy. Nieskładne, piękne fragmenty, łazienkowski park. Ma moc, siłę dynamikę, której nie ma Kraków. Kraków jest do czego innego, dla tego była tam Piwnica pod Baranami a w Warszawie kabaret pod egidą, Hybrydy, STS”.
W 1974 roku Zygmunt Hubner obejmuje dyrekcję Teatru Powszechnego, pierwszym spektaklem była „Sprawa Robespierre” w reżyserii Andrzeja Wajdy, w której to Pszoniak zagrał nieśmiertelną rolę Dantona. Zaczyna grać w filmach Wajdy, zostaje zauważony na zachodzie. Z Danielem Olbrychskim wyjeżdża do Paryża, w dwa lata uczy się języka. Po latach powie „ Warszawa jest miastem przez które przepłynąłem”. Dalej gra w Powszechnym, między innymi McMurphego w Locie nad kukułczym gniazdem ( gdy zrezygnował zastąpił go Roman Wilhelmi). W powszechnym zagra jeszcze między innymi Papkina z Zemsty.
Polskiemu Radiu powiedział „ W Warszawie cały czas czuje się Powstanie, jest to miasto powstańcze (…) Warszawa jest rozbitym miastem ,trudnym, w którym nie ma Warszawiaków, któremu przerwano kręgosłup. Nie spaceruje nie ma gdzie spacerować. Mam wrażenie że jest miastem atakującym , gdzie trzeba uciekać do domu i się w nim zamykać. Strasznie mi żal że Warszawa jest miastem tragicznym, wielokrotnie smutnym, nie jest miastem nudnym. Ilość pomniczków tablic. Cała dzielnica żydowska , nie mógłbym tam mieszkać, miałbym poczucie mieszkania na cmentarzu, wspólnej mogile narodu. Tu poznałem swoją żonę, tu się zaczęło moje prawdziwe życie” kończy.
