Najkrocej jak potrafię.Szczepkowska ma racje.Niech potwierdzeniem jej słów bedzie ostra reakcja czołowego przedstawiciela tzw. nurtu homoseksualnego w dzisiejszym teatrze Jacka Poniedziałka , prywatnie bliskiego znajomego a zawodowo stałego wspołpracownika takich rezyserów jak Krystian Lupa czy Krzysztof Warlikowski ,ktorych orientacja seksualna jest dla świata tajemnicą poliszynela.Nie wspomnę już o wiodącej tematyce tworczosci wymienionych reżyserów.A to przecież jedynie wierzchołek gory lodowej dzisiejszego teatru.Niekwestionowany pupil tych rezyserów Jacek Poniedziałek nazwał ostatnio Joannę Szczepkowską w związku z jej ostatnimi wypowiedziami homofobką , czyli zachował się wg wszelkich prawideł opisanych przez aktorkę w jej buntowniczym tekscie sprzed kilku dni , skierowanym do srodowisk gejowskich. Ktokolwiek ma odwage poddać to srodosko krytyce z miejsca otrzymuje etykiete homofoba co ma natychmiast zamykać dyskusję.To właśnie zrobił i tym razem aktor Poniedziałek.Zamknął dyskusję biorąc na siebie rolę nozyc odzywająych się po uderzeniu w stoł. Cały zaś proces patologii związanych ze zjawiskami poruszonymi przez Szczepkowska to temat na dłuższą dyskusję , o ktorej moze kiedyś postaram się napisać w innej notce.Najzabawniejsze ,ze gdybyśmy zaczeli się doszukiwać prawdy i kopać coraz głebiej to doszlibyśmy do momentu , w ktorym ludzie promowani przez A. Michnika tworzący podwaliny pod nowy teatr ,nową "kapitalistyczną" i liberalną elitę , w latach 90-tych wsparli autorytetami takich znawcow tematu jak Roman Pawłowski i kapitałem stającym za społką Agora te wszystkie nurty brutalistyczno- homoseksualne i uczynili z tego zjawiska meinstream.To co się potem wydarzyło i trwa do dziś to tylko ponura tego konsekwencja.Subwencje dla tworczosci o takiej tematyce jakie popłyneły wtedy szerokim strumieniem , wypchneły z teatru zwykłych ludzi , szukających w teatrze nieco innych doznań.Dla takiego widza problemy egzystencjalne młodego czy starego geja bądź transwescyty przewalające sie przez repertuary scen od samej Warszawy po zabitą dechami prowincję, okazały się być niewystarczająco inspirujące ,ze uzyje eufemizmu.Na efekty permanentnego wciskania widzowi takiej "eksluzywnej" i eksperymantalnej tworczosci nie trzeba było długo czekać.Przy teatrze pozostała garstka homoseksualnej awangardy narzekająca dziś ,ze ludzie nie chodzą do teatru.Tworcy nurtu homo , sami tych ludzi wypchnęli wspomninym wyzej długotrwałym procesem a dziś narzekają na brak funduszy i zainteresowania. To tyle w duzym skrocie.Moze kiedyś napiszę wiecej, bo tu sprawa wymaga dluzszego wywodu choć wcale nie jest skomplikowana i pewne mechanizmy widac jak na dłoni.Szczepkowska zatem wie o czym mowi a Poniedziałek broni swojej uprzywilejowanej pozycji.Tyle.
Inne tematy w dziale Kultura
