ЖЕНА ФРАНЦУЗСКОГО ПОСЛА - ŻONA FRANCUSKIEGO ATTACHÉ

Jedna z bardziej popularnych piosenek legendarnego barda, uczonego i podróżnika Aleksandra Gorodnickiego, w przyszłym roku kończącego 80 lat, którego piosenek znałem kiedyś mniej więcej tyle, co Wysockiego. Parę lepiej lub gorzej przełożyłem, z tego część poszła w kosmos wraz z zepsutym twardym dyskiem. A dziś kolega namówił mnie na ten kawałek.

Niestety wiernie mi się nie udało. Na początek potrzebna była nazwa wysokiego szczebla dyplomatycznego, mieszcząca się w rytmie, czyli m.in. akcentowana na ostatnią sylabę. Zacząłem od "chargé d'affaires", bardzo byłem z siebie zadowolony, i nawet udało mi się dobrać fajne rymy męskie na "-er' do 2. wersu, i wtedy tropnąłem się, że przecież to nie mieści się w rytmie z innego powodu: liczby sylab i położenia akcentu wewnętrznego. Byłoby cudnie, gdyby nie ta mała kreseczka nad e, wtedy by się to wymawiało szarż dafer. Ale niestety samogłoski akcentowanej "é" połknąć się nie da, podobnie jak ryby z ością, a szarżedafer już we frazę nijak nie wchodzi. 
Szkoda. Ten attaché to świadectwo porażki mojej i polszczyzny chyba trochę też... ;-) Ale tacy też miewają całkiem atrakcyjne małżonki. A te rymy do  "-er" w większości pozostały, bo niby co miałem z nimi zrobić. 

Co do reszty przekładu, to gdzieniegdzie mam po parę wariantów, część z tego jest widoczna. Ciekaw jestem dorzecznych opinii. Za głupie i hejterskie z góry dziękuję, nie jestem zainteresowany.

W tabelce, poniżej tytułu, są linki do innych wykonań Gorodnickiego, w sieci można też znaleźć sporo innych interpretacji, czasem nienajgorszych, ale co wykonanie autorskie, to wykonanie autorskie.