Dyrektor Ligi Przeciwko Zniesławieniu (Anti-Defamation League) Jonathan Greenblatt na antenie CNN przekonywał, że Polska nie uznaje, iż Hitler dążył przede wszystkim do pełnej eksterminacji Żydów. Potem wycofał się z tych słów co z satysfakcją zostało przyjęte przez polskiego ambasadora w USA. Niesmak pozostał bo oszczercze słowa padły w mediach w czasie najwyższej oglądalności a akt "skruchy" był prywatny i nie został zauważony przez opinię publiczną. Można powiedzieć że jeszcze kilka takich "przeprosin" a kłamstwo dotyczące "polskich obozów" zatryumfuje w USA.
Smutne jest również to że ambasador Polski uczestniczy w utrwalaniu judeocentrycznej wizji historii 2 WŚ. Licytacja że to nieprawda iż Polska nie uznaje Żydów za główne ofiary wojny ustawia nas w roli kraju spychającego swoją martyrologię na dalszy plan. Jeśli prawda o niemieckich, nazistowskich obozach ma się przedostać do światowej opinii to polscy dyplomaci powinni aktywnie promować prawdę dotyczącą historii naszego kraju a nie jedynie reagować objawowo na kłamstwa padające z ust przedstawicieli stron zainteresowanych inną percepcją niemieckich zbrodni.
Stwierdzenie że Hitler dążył do eksterminacji Żydów jest oczywiście prawdziwe ale pomija fakt niemieckiego sprawstwa i udziału w zbrodni. Pomija także skalę niemieckich zbrodni dokonanych na innych narodach. Fakty są następujące. 6 milionów zamordowanych Żydów to 12% wszystkich ofiar wojny. 3 miliony polskich Żydów zamordowanych przez Niemców to liczba mniejsza niż liczba etnicznych Polaków którzy zginęli w czasie wojny. Auschwitz powstał 2 lata przed ostatecznym rozwiązaniem kwestii żydowskiej a pierwszymi jego więźniami i ofiarami byli Polacy eksterminowani w ramach radziecko-niemieckiego porozumienia. W grudniu 1939 w Zakopanem w czasie konferencji Gestapo-NKWD ustalono plan likwidacji polskiego żywiołu poprzez skoordynowaną akcję eksterminacyjną wymierzoną w pierwszej kolejności w polską inteligencję. Rosjanie i Niemcy od razu zabrali się do "pracy". Aresztowaniu polskich profesorów Uniwersytetu Jagielońskiego, akcji AB i Sonderaktion Krakau, planowi Tannenberg towarzyszyły rosyjskie zbrodnie w Katyniu, Miednoje, Ostaszkowie, Bykowni, Twerze, Starobielsku, Kuropatach, Charkowie, Smoleńsku itp. Zgodnie z radziecko-niemieckim porozumieniem ostatni Polak miał zginąć w latach 70-tych XX w. W tym kontekście nie powinno dziwić że Rosyjski Instytut Sztuki Filmowej był jednym ze sponsorów antypolskiego filmu Pokłosie opartego na "rewelacjach" J.T.Grossa.
Nikt nie deprecjonuje ogromu niemieckich zbrodni dokonanych na Żydach co więcej walka z "polskimi obozami" jest walką o cześć ofiar Holokaustu gdyż zakłamywanie sprawstwa Shoah neguje i wypacza sam fakt zbrodni. Warto jednak oczekiwać od polskiego korpusu dyplomatycznego aktywniejszej promocji historii Polski. Wpisywanie się w cudzą grę to bierny wariant który z góry jest skazany na porażkę.
