Dwóch muzułmanów ścina maczetą głowę brytyjskiego 20-letniego żołnierza. Biały dzień, wschodnia dzielnica Londynu. Dookoła mnóstwo świadków, dokumentujacych poczynania zwyrodnialców. Ci nie protestują, namawiają do kręcenia filmów i robienia zdjęć. Trzymają zakrwawione narzędzia zbrodni i wykrzykują "Allahu akbar".
W tym samym czasie w Sztokholmie - trzecią noc z rzędu - trwa regularna wojna imigrantów z policją. Podpalono kilkadziesiąt samochodów, zniszczono dziesiątki sklepów i mieszkań. Media nie piszą oczywiście, że chodzi o muzułmanów, bo wiadomo, że dziś takich rzeczy mówić i pisać nie wolno. Makabryczna zbieżność z tym, co wydarzyło się w Woolwich - pretekstem do wojny z policją dla goszczących w Szwecji wyznawców "religii pokoju" było zabicie przez policję 69-letniego agresywnego szaleńca, który wygrażał maczetą mieszkańcom.
Kilka dni wcześniej świat obiega przerażający film, w którym jeden z syryjskich rebeliantów krzyczy do kamery: "Przysięgam Bogu, że zjemy wasze serca, żołnierze Baszara al-Assada. Jesteście psami! Bóg jest wielki". Po czym, ku uciesze współtowarzyszy broni, wycina poległemu żołnierzowi syryjskiej armii serce. Następnie bierze do ręki ociekający krwią organ i gryzie, kawałek po kawałku.
Za 30 lat Europa będzie republiką islamską, procesy demograficzne pokazują to jasno i wyraźnie. Do tego czasu lewicowi intelektualiści będą nam co jakiś czas przypominać, iż nasz najgorszy wróg to ta kołtuńska, katolicka moralność Europejczyków.Głównie oczywiście nas, Polaków. Wiadomo przecież, że to my, katolicy, groźni jesteśmy niczym wilcy.
