Odkąd tylko dumne siły Ciemnogrodu wygrały wybory, z wielu miejsc w naszej Ojczyźnie słychać radosne trele wyśpiewywane gromko przez akolitów nowego porządku. Z tysięcy gardeł rozbrzmiewa dumnie: - Nie rzucim, nie rzucim ziemi skąd nasz ród, nie damy pogrześć mowy! Radość jest wielka, ale dziwić nikogo nie powinna, wszak obóz Ciemogrodzian, przez tyle lat sekowany i wyszydzany, w końcu zaczyna czuć się tutaj tak, jak w domu. U siebie. W końcu Polska znów jest Polską, a Ciemnogród jest na swoim. I znów, po raz tysięczny pierwszy w historii, odbudowujemy naszą ukochaną Ojczyznę z gruzów. Cegła po cegle i ulica po ulicy. Budujemy nowy dom, budujemy nowy dom.
Sojuszników mamy srogich a sprawiedliwych. Lepszych nigdy mieć nie mogliśmy i nigdy już mieć nie będziemy. Po naszej stronie dobro i prawda.Z nami Bóg, honor i ojczyzna. Bogurodzica, dziewica, Bogiem sławiena Maryja! Twego syna, Gospodzina, matko zwolena Maryja, zyszczy nam, spuści nam.Z względów dla każdego oczywistych nie szukamy przyjaciół u Moskali. Nie robimy aliansów z dziećmi i wnukami hitlerowców. Gardzimy Jankesem, bo gdy myśmy tutaj, na tej ziemi, budowali nowoczesną republikę, to u Jankesów krajem rządziły co najwyżej bizony. Głęboko w rzyci mamy postępową i nowoczesną Europę, z całym jej upodobaniem do dziwactw, rowerzystów i wegetarian. Jesteśmy dumnym narodem. Tych, co tu z półksiężycem na sztandarach przychodzą, poczęstować możemy co najwyżej szablą i ołowiem, bo takie mamy tradycje. Onegdaj przed naszymi wodzami ich wodzowie uginali kolana. I to jest dla nas właściwy punkt odniesienia, a nie fanaberie byłych agentek Stasi. Jesteśmy uzbrojeni w tysiącletnią tradycję naszego światłego narodu. Niech więc nikogo nie dziwią groźne pohukiwania posła Pięty i posłanki Pawłowicz. Niech nie zaskakuje nikogo nasz pęd do chwytania za broń i rozłupywania czerepów wrogów, których widać za każdym zakrętem, za płotem każdym, wystarczy się tylko wychylić i spojrzeć dobrze. Tu zdrajca, tam sprzedawczyk, renegat, zaprzedaniec i judasz okropny. Taaargooowiiiicaaaaa! Krzyczymy tak, jak myślimy. Chórem.
Wszyscy źli, myśmy tylko dobrzy.
Łatwe są te nasze aspiracje do odbudowy chwały Rzczplitej do wyszydzenia przez towarzyszy Śmieszkinów. Przez tych wszystkich jaśnie wielmożnych Saramonowiczów, Stuhrów i Lisów, żeby kilku tylko błyskotliwych myślicieli sił nowoczesnych i postępowych wymienić. Jakże prosto natrząsać się z tych wszystkich niezbyt lotnych Ciemnogrodzian. Sami się przecież o to prosimy, sami nadstawiamy policzek, wystawiając do pierwszego szeregu tych, których cywilizowane społeczności powinny już dawno wziąć w opiekę i traktować tak, jak przystoi dobrym chrześcijanom traktować starszych i ociemniałych. Wszystko przez cały ten nasz wieczny zaśpiew z wysokiego C, całą tę naszą słowną przesadę, cały ten nasz nadęty balon symboliki relgijno-ojczyźnianej. I przez tę cholerną felietonizację polityki! Przez to wszystko umykają nam fakty proste a oczywiste. Bo może gdybyśmy tego balona do takich absurdalnych rozmiarów nie nadmuchali, to dziś w końcu można byłoby nazwać po imieniu zdradę zdradą i targowicę targowicą?
Bo cóż należałoby napisać dziś, kiedy Donald Tusk ramię w ramię z Grzegorzem Schetyną mówią, że trzeba prosić Merkel o - n a p r a w ę s y t u a c j i - w Polsce, a Platforma Obywatelska chwali się w mediach, że PRZYGOTOWAŁA projekt rezolucji Parlamentu Europejskiego potępiający i krytykujący obecny, demokratycznie wybrany rząd w Polsce? To właśnie teraz należałoby tych ludzi i tę partię wskazać jako idącą w jednym szeregu z tymi, co w nocy z 18 na 19 maja 1792 roku, w porozumieniu z carycą Rosji Katarzyną II (pod identycznymi hasłami obrony zagrożonej wolności!), wystąpili przeciwko reformom.
To właśnie dziś należałoby napisać, że Platforma Obywatelska dołączyła do niechlubnej listy, na której poza Targowiczanami i Goralenvolk są jeszcze antypaństwowcy z KPRP, którzy w 1920 roku pisali: - Robotnicy Europy i Ameryki! Odbierzcie rządowi polskiemu poparcie wojenne zagranicy! Niech rząd kapitału polskiego znajdzie się sam wobec proletariatu rosyjskiego i polskiego, sam wobec Armii Czerwonej na froncie, sam wobec ruchu rewolucyjnego kraju.
Gdybyśmy tylko wcześniej nie nadymali tego balona tak mocno. Gdybyśmy nie stworzyli wrażenia, że kto nie z nami, ten przeciw nam. Bo dziś autentycznie mamy do czynienia z haniebną zdradą i zaprzaństwem.
