Maje pytanie jest skierowane do PiS i obecnego obozu władzy. Tenże obóz tak się rozpędził w zmianie ustroju Polski jakby nie znał konstytucji, która takie prawo daje tylko sejmowi z większością 2/3 składu poselskiego.
Przypomnę więc, że w obecnym sejmie Prawo i Sprawiedliwość zdobyło w 2019 r 235 mandatów (43,59 procent głosów), a większość konstytucyjna wynosi 2/3 składu osobowego sejmu czyli 307 posłów, Do zmian ustrojowych obozowi władzy brakuje więc 72 posłów.
Zatem Konstytucyjnie obecny ustrój Polski jest niewzruszalny.
Z tego powodu dokonywana reforma ustrojowa zwana IV Rzeczpospolitą jest - na przykładzie polskiego sądownictwa - niekonstytucyjna. Oto problem Trybunału Konstytucyjnego.
Lista czterech rzeczywistych naruszeń konstytucji związanych z TK:
1. Sejm RP VIII kadencji złamał konstytucję, unieważniając uchwały Sejmu VII kadencji w sprawie wyboru sędziów TK, ponieważ nie ma kompetencji do uchylania uchwał parlamentu – ani na podstawie ustawy zasadniczej, ani na podstawie regulaminu sejmowego.
2. Prezydent RP złamał konstytucję, nie przyjmując ślubowania od poprawnie wybranych sędziów, natomiast przyjmując ślubowanie od trzech sędziów wybranych nieprawomocnie. Kwalifikacja ta jest związana z orzeczeniem TK z 3 grudnia 2015 r., prawomocnego i ogłoszonego w „Dzienniku Ustaw”.
3. Prezes Rady Ministrów RP złamał(a) konstytucję przez nieopublikowanie wyroku TK z dnia 9 marca 2016 r.
4. Wszystkie trzy wyżej wymienione władze publiczne RP złamały konstytucję przez przyznanie sobie kompetencji /ustrojowych/ do oceniania legalności orzeczeń TK i nieuznawania ich za ostateczne, do czego nie mają prawa w świetle wyraźnych postanowień ustawy zasadniczej.
www.polityka.pl/tygodnikpolityka/kraj/1662954,1,kto-w-polsce-lamie-konstytucje.read
Niekonstytucyjność zmian ustrojowych wykazały sądy:
• Polski SN - uzasadnienie uchwały składu połączonych Izb: Cywilnej, Karnej oraz Pracy i Ubezpieczeń Społecznych Sądu Najwyższego z 23 stycznia 2020 r. w sprawie orzeczeń, wydanych przez sędziów powołanych z udziałem nowej Krajowej Rady Sądownictwa.
• Wyroki TSUE w sprawach polskich reform sądowych.
Moja notka jest odzwierciedleniem obywatelskej postawy opartej na poważnej publicystyce prawniczej i śledzeniu zachowań polskiego obozu władzy zarówno w reakcji na wyroki sądowe jak i praktykę stosowanych rządów na tle ładu prawnego państwa.
Klasycznym przykładem rozdźwięku tego ładu z praktykami władzy jest wielki nieporządek powstały między postawami rządzących a procedurami państwa prawnego.
Przykład katastrofa smoleńska.
Pastwo polskie zostało dotknięte tragedią narodową spowodowaną wypadkiem lotniczym samolotu, którym leciała państwowa delegacja czołowych polskich polityków z prezydentem państwa na czele. Nikt nie przeżył.
Wypadek zbadała powołana przez polski rząd Państwowa Komisja Wypadków Lotniczych, która uznała stanowczo:
„Przyczyną wypadku było zejście poniżej minimalnej wysokości zniżania, przy nadmiernej prędkości opadania, w warunkach atmosferycznych uniemożliwiających wzrokowy kontakt z ziemią i spóźnione rozpoczęcie procedury odejścia na drugi krąg. Doprowadziło to do zderzenia z przeszkodą terenową, oderwania fragmentu lewego skrzydła wraz z lotką, a w konsekwencji do utraty sterowności samolotu i zderzenia z ziemią”.
Podkreślam: ustalenia dokonała Komisja Państwowa w imieniu Rzeczpospolitej Polskiej sygnowane ORŁEM i taką nazwą:
„RZECZPOSPOLITA POLSKA KOMISJA BADANIA WYPADKÓW LOTNICZYCH LOTNICTWA PAŃSTWOWEGO WARSZAWA 2011 RAPORT KOŃCOWY z badania zdarzenia lotniczego nr 192/2010/11 samolotu Tu-154M nr 101 zaistniałego dnia 10 kwietnia 2010 r. w rejonie lotniska SMOLEŃSK PÓŁNOCNY”
Ów państwowy dokument Najjaśniejszej Rzeczpospolitej polski obóz władzy lekkomyślnie ignoruje, a sejm bez podstaw prawnych powołuje jakąś „dziwną” „Podkomisję posła Macierewicza”, która kwestionuje ostateczny raport „Komisji Badania Wypadków Lotniczych Lotnictwa Państwowego” bezdowodową tezą o zamachu na prezydenta Polski.
Oto obraz państwa polskiego mocno „rozkołysanego” sprzecznościami w praktyce rządzenia i ideologiczno – ustrojową przyczyną konfliktów sojuszniczych z Unią Europejską mocno niepokojącą obywateli szczególnie w obecnym zagrożeniu światowego niepokpju.
Stąd moje tytułowe pytanie: kto pozwolił władzy zmieniać ustrój?
Szanowna władzo, odpuść tę ideologiczną ekwilibrystykę ustrojowej polityki partyjnej i wróć do stabilnych rządów, jedynego gwaranta stabilizacji państwa na drodze do pokryzysowej normalności Polski.
To jest cel pierwszoplanowy!
