Anons pogrzebowy Karol Modzelewskiego brzmiał:
„Uroczystości pogrzebowe miały charakter świecki i prywatny. Rozpoczęła je i zakończyła pieśń Bułata Okudżawy. Oprócz bliskich i rodziny prof. Karola Modzelewskiego pożegnali przedstawiciele świata polityki, nauki, kultury oraz tłumy warszawiaków. Zmarły spoczął obok grobu Zbigniewa Romaszewskiego i bardzo blisko jego przyjaciela Jacka Kuronia”.
Nie podano przyczyny tej skromnej uroczystości pogrzebowej wybitnego opozycjonisty czasów PRL-u, kawalera Orderu Orła Białego, dysydenta okresu PRL i więźnia politycznego. W latach 1989-91 senatora I kadencji.
Ciepłe słowa nad trumną Zmarłego wygłosili byli prezydenci RP: Aleksander Kwaśniewski i Bronisław Komorowski oraz urzędujący wicemarszałek Senatu Bogdan Borusewicz. Podczas uroczystości głos zabrali także m.in. rzecznik praw obywatelskich Adam Bodnar oraz aktor Wojciech Malajkat. Na Powązkach Wojskowych obecni byli również m.in. b. opozycjonista w PRL Adam Michnik, aktorka Maja Komorowska oraz historyk, b. członek Kolegium Instytutu Pamięci Narodowej Andrzej.
Było podniośle choć zabrakło oczekiwanego akcentu ze strony przedstawicieli państwa polskiego, które jest winne Zmarłemu uznanie i szacunek oficjalnym i publicznym podziękowaniem w imieniu państwa i narodu za Jego wkład w odzyskanie demokratycznej suwerenności narodowej Polski po 45 letnich rządach komunistycznej dyktatury, lennika ZSRR.
Ten obraz psuje jednak wizerunek państwa polskiego wpisującego się smutnie w ewangeliczną narrację o niewdzięczności:
Tak Pan Jezus krytykowany przez rodaków określił ich stosunek do siebie:
„tylko we własnej ojczyźnie, wśród swoich krewnych i w swoim domu może być prorok tak lekceważony”.
http://www.verbumdei.com.pl/2013/02/sroda-wspomnienie-swietych-meczennikow.html
Małość nad małościami!
