Prezydencki dylemat narodu

Krzysztof Bosak ogłosił, nie jako wicemarszałek Sejmu, tylko zwykły poseł, jak sam to podkreślił, że większym zagrożeniem dla Polski jest Trzaskowski. Zapomniał jak prezes Kaczyński wykrzykiwał z trybuny że żadnej współpracy z Konfederacją nie będzie? Ale tu nie o to chodzi. Chodzi o to który z kandydatów będzie rzeczywiście lepszy dla Polski.

Otóż dla mnie nie ulega wątpliwości, że lepszy będzie Trzaskowski.

Pomijam tu dyspozycyjność i posłuch jednego dla Prezesa, drugiego dla Tuska. Zasadniczym problemem jest tu to, że Nawrocki będzie blokował i paraliżował działania rządu, a to jest właśnie niedobre dla Polski. Paraliż jaki może nastąpić w takiej konfiguracji na pewno nie wyjdzie krajowi na dobre, a jak krajowi, to i nam. Zwiększy i zaostrzy się podział społeczeństwa, czyli zamiast jedności, wrogość i gruba, czerwona linia podziału.

Polskich problemów które trzeba rozwiązać jest wiele, a do tego jest potrzebne współdziałanie czy wręcz pomoc Prezydenta, pozytywnie nastawionego do inicjatyw rządowych. I każda z partii ma tu jakieś dobre propozycje, które dobry rząd powinien wyławiać i realizować. Dla dobra Polski.

Oczywiście, prezydent który się z czymś nie zgadza, ma prawo to zawetować. Tyle że Nawrocki będzie robił to nagminnie i pod dyktando Prezesa. I przypuszczam że w tej dyspozycyjności bije Trzaskowskiego na głowę.

Kto zatem chce Polski rozdartej niepokojami, niech głosuje na Nawrockiego. Kto chce Polski spokojnej, tylko Trzaskowski. Tak na marginesie. Pisałem już wcześniej że najlepszym prezydentem z tych kandydatów byłaby Magdalena Biejat. Sumienna, dokładna i z dużym poczuciem odpowiedzialności, odporna na naciski. Ale to już przeminęło z wiatrem. Polacy dali się zwieść i nadal dwie opcje biorą się za łby. A mogło być inaczej…

Zabrakło nam tu wyczucia i… roztropności.