Dziś mija 15 rocznica śmierci generała Ryszarda Kuklińskiego , człowieka , który dołożył kilka cegiełek do upadku systemu komunistycznego. Jako Jack Strong przekazał m.in. strategiczne plany Układu Warszawskiego w tym informacje o szykowanym w 1981 roku stanie wojennym Polsce. Po inwazji na Czechosłowację w 1968, wydarzeniach 1970 na Wybrzeżu zrozumiał, że nie ma najmniejszych szans na to by ten system zreformować i wykonał woltę o 180 stopni i podjął współpracę z wywiadem amerykańskim, przy czym podkreślić należy , że współpraca ta nie miała jak to bywa w tego typu sytuacjach podłoża merkantylnego – sic!
Cenię sobie opinię o generale słynnego Kuriera z Warszawy ,Jana Nowaka–Jeziorańskiego, który w przedmowie do książki "Ryszard Kukliński. Życie ściśle tajne" Benjamina Weisera napisał : „Kukliński będzie fascynował historyków i publicystów, wszystkich ludzi, będzie się o nim dyskutować w przyszłości i w końcu zostanie powszechnie uznany za bohatera"
Zbigniew Brzeziński określił go mianem pierwszego polskiego oficera w NATO, a o jego rehabilitację występowali między innymi Czesław Bielecki, Marek Nowakowski, Jarosław Marek Rymkiewicz, Jacek Trznadel, a w specjalnym liście do Lecha Wałęsy sam Zbigniew Herbert.
Dla mnie osoba Ryszarda Kuklińskiego jest swoistym papierkiem lakmusowym vulgo po stosunku do jego osoby wiem z kim mam do czynienia…
