W sprawie Olewnika największym problem jest, to że się tego nie da pod Platformę podczepić. Owszem są pewne próby, że przez analogię z laptopem, że na pokaz, że za późno, że na odczepnego, że z podejrzaną gorliwością. Ale wszystko to mało się klei, nie zasysa. No i rzecz jasna wszyscy współczują rodzinie. Da się za to i pewnie słusznie, podczepić pod SLD. Tyle, że na SLD nic już nie zażre.
W sprawie tego Rumuna, Claudiu Crulica jest jeszcze gorzej. Ten już w ogóle nie ma historii, nie nadaje się na żadną żonglerkę, cywilizacyjnie jest obcy. No i podobno ukradł portfel Panu sędziemu. Święta prawo własności zbezcześcił, amoralna jednostka. Jak podatkowy poborca.
W sprawie Szymborskiej z kolei jest łatwo. Ponoć w nieludzkich czasach największej zarazy coś gdzieś tam zdołała napisać. System był bardzo nieludzki, ale chyba nie taki straszny. Skoro poeta mógł powiedzieć pocałujcie mnie w dupę. I nic nie pisać. A my możemy jej to wypominać.
Tylko pod kogo podpiąć Szymborską?
Uparty centrolewicowiec, niedogmatyczny liberał i gospodarczy i obyczajowy, skłaniający się raczej ku agnostycyzmowi, fan F.C. Barcelony choć nick upamiętnia Ferenca Puskasa gracza Realu Madryt email:
gamaj@onet.eu
About Ferenc Puskas: I was with (Bobby) Charlton, (Denis) Law and Puskás, we were coaching in a football academy in Australia. The youngsters we were coaching did not respect him including making fun of his weight and age...We decided to let the guys challenge a coach to hit the crossbar 10 times in a row, obviously they picked the old fat one. Law asked the kids how many they thought the old fat coach would get out of ten. Most said less than five. Best said ten. The old fat coach stepped up and hit nine in a row. For the tenth shot he scooped the ball in the air, bounced it off both shoulders and his head, then flicked it over with his heel and cannoned the ball off the crossbar on the volley. They all stood in silence then one kid asked who he was, I replied, "To you, his name is Mr. Puskás". George Best
His chosen comrades thought at school He must grow a famous man; He thought the same and lived by rule, All his twenties crammed with toil; 'What then?' sang Plato's ghost. 'What then?' Everything he wrote was read, After certain years he won Sufficient money for his need, Friends that have been friends indeed; 'What then?' sang Plato's ghost. 'What then?' All his happier dreams came true - A small old house, wife, daughter, son, Grounds where plum and cabbage grew, poets and Wits about him drew; 'What then.?' sang Plato's ghost. 'What then?' The work is done,' grown old he thought, 'According to my boyish plan; Let the fools rage, I swerved in naught, Something to perfection brought'; But louder sang that ghost, 'What then?' “What then”” William Butler Yeats
Nowości od blogera
Inne tematy w dziale Polityka
