W relacjach medialnych niedawne odsłonięcie pomnika profesorów polskich we Lwowie, zamordowanych przez Niemców w lipcu 1941 roku, przedstawiane było jako sukces miast partnerskich a w szczególności prezydenta Wrocławia i mera Lwowa. Mógł to być pełen sukces, gdyby nie parę bulwersujących faktów.
Oleh Pankiewicz, skrajny nacjonalista z partii "Swoboda" w swoim wystąpieniu pod pomnikiem, zwracając się m.in. do obecnego na uroczystości prezydenta Wrocławia Rafała Dutkiewicza wyraził nadzieję, że "będzie u nas wspólne zrozumienie konieczności demontażu pomnika ofiar UPA, który znajduje się we Wrocławiu. Bodaj wszyscy Polacy odebrali przemówienie przewodniczącego Lwowskiej Rady Obwodowej jako skandaliczne, a co najmniej nie pasujące do uroczystości, bo nie mające żadnego związku z zamordowanymi profesorami ani z poświęconym im pomnikiem. Niektórzy byli oburzeni, że nie pozwolono przemówić nikomu w imieniu rodzin ofiar tej zbrodni.
Cecylia Bartel z Krakowa, córka premiera prof. Kazimierza Bartla, miała "mieszane odczucia". JaK powiedziała: "Z jednej strony oczywiście cieszę się, że po tylu latach doszło wreszcie do postawienia godnego upamiętnienia. Bardzo dobrze, że to się stało - ale nie rozumiem, dlaczego na pomniku nie ma żadnej tablicy. Przecież jak przyjdzie ktoś tutaj, to nie będzie wiedział o co chodzi. Powinna być tablica z nazwiskami rozstrzelanych osób i oczywiście powinno być napisane, że byli to profesorowie polscy".
Zbigniew Kostecki, syn Eugeniusza Kosteckiego (aresztowanego w domu prof. dr Władysława Dobrzenieckiego i razem z profesorem rozstrzelanego na Wzgórzach Wuleckich), poczuł się całkowicie zignorowany i niepotrzebny na tej uroczystości: "Ta uroczystość bardzo mnie rozżaliła. Szczególnie jeśli chodzi o prezydenta Wrocławia, Rafała Dutkiewicza, który w całej tej uroczystości i przy tylu przemówieniach, nie znalazł nawet dwóch minut, żeby mogły się wypowiedzieć rodziny pomordowanych. Nie dopuszczono do głosu także niemieckiego historyka, który napisał i wydał w Niemczech książkę o tej niemieckiej zbrodni. Dieter Schenk, syn gestapowca, przyjechał tutaj aby uklęknąć przed pomnikiem i publicznie wyznać winę swoich współziomków. Niestety, nikt mu na to nie pozwolił: ani prezydent Wrocławia, ani mer Lwowa" – powiedział 70-letni Zbigniew Kostecki, emerytowany lekarz chirurg, który wiele lat przepracował w Niemczech a teraz zamieszkał w Łańcucie.
W przygotowanym krótkim tekście przemówienia, którego nie udało mu się wygłosić, Dieter Schenk napisał m.in. : "Gdy myślę o niemieckich zbrodniach we Lwowie w latach 1941-44, nie mogę spać. Kiedy badałem, dla mojej książki, szczegóły zamordowania polskich profesorów, ich rodzin i przyjaciół, miałem również bezsenne noce. Pisałem głównie dla niemieckiego czytelnika, ponieważ ta brutalna zbrodnia nazistów była w Niemczech prawie nieznana. Chciałem przyczynić się do tego, aby los co najmniej 525 tysięcy pomordowanych w Galicji Wschodniej nie został zapomniany. Zdobyłem dokumentację ale słowa to za mało aby zrozumieć tę zbrodnię, ... która była częścią programu wyniszczenia polskiej inteligencji. (...) Jako Niemiec wstydzę się nie tylko za zabijanie niewinnych ludzi ale także i za sądownictwo powojennych Niemiec, które uczyniło wszystko aby mordercy nie ponieśli kary. Kolejny raz naziści udowodnili, że Niemcy z narodu poetów i myślicieli stali się narodem sędziów i katów"
więcej tutaj:
W żadnej z publicznych wypowiedzi nie padło określenie „profesorowie polscy"
oraz
Niewygłoszone przemówienie Niemca ku czci Polaków.
Skandal !!!
PS - polecam również osobny tekst profesora Jerzego Przystawy z Wrocławia poświęcony zbrodniom dokonanych na Polakach we Lwowie w czerwcu i lipcu 1941 roku przez okupanta sowieckiego, a następnie niemieckiego, po inwazji wojsk III Rzeszy na ZSRR: Prosto, czwórkami do nieba szli...
Inne tematy w dziale Kultura
