O kopaniu piłki nożnej w lecie

Gdziekolwo (pow. Statuskwo, gm. Gdziekolwo) to małe spokojne miasteczko na wschodzie (niektórzy utrzymują, że w centrum). Uroczy kościółek na uroczym ryneczku, kilka sklepików rozsianych wokół i zabytkowy cmentarzyk na górce. Ale nie o tym, a o boisku będzie dziś pisane.

Otóż postanowiono w najgorętsze dni lata urządzić turniej piłkarski. Wyobrażacie sobie? Zmuszono dzieci i młodzież do kopania piłki w lato, mimo że były zmęczone i nie miały zbytniej motywacji. Ale ja nie o zawodnikach, bo w Gdziekolwie nigdy nie było zdolnych piłkarzy, to znaczy byli, oczywiście, ale zazwyczaj papierosy, piwkowanie i dziewczyny okazywały się ważniejsze. Trudno, z kopania szmaty rodziny nie wyżywisz, a żyć jakoś trzeba.

Wracając do tematu: urządzono turniej, stojący na wyjątkowo niskim poziomie, nawet kiełbaski na towarzyszących rozgrywkom festynach były kiepskie. Ale chłopcy mimo wszystko wychodzili na boisko do kolejnych meczów, bo sami wiecie: rodzice, zakochana dziewczyna, czasem koledzy... No i wyobraźcie sobie, że po skończonych rozgrywkach i po zliczeniu wszystkich punktów wynik wyszedł dość osobliwy. Na szczęście organizator imprezy, pan Dobromir Betonek, przyszedł i poklepał wszystkich po ramieniu, uśmiechając się uprzejmie. Dzięki temu tabela znów zaczęła przypominać te, które powstawały w minionych latach. Jego tuzin zastępców pracował w pocie czoła, by naprawić zgrzyt i w końcu się udało. Ale w tym roku miało się wydarzyć coś jeszcze!

Burmistrz postanowił przypodobać się tym, którzy nie przepadali za panem Betonkiem. A było ich, mówiąc jedynie szczerą prawdę, całkiem sporo. I przybiegł na boisko, zamachał Betonkowi przed oczami grubym notatnikiem z dokumentacją jego rzekomych oszustw, tupnął cztery razy w świętym oburzeniu nogą, kazał przerwać turniej i wyznaczyć zmiennika dla Betonka. Ten jednak uśmiechnął się serdecznie, poklepał burmistrza po ramieniu, pokazał mu na przenośnym komputerze swoje kontakty na WspólnejSali i poklepawszy jeszcze raz serdecznie zawołał dwie najlepsze drużyny i szwagra-sędziego, bo trzeba było grać finałowy mecz. W lato! No ale co tam, chłopcy mimo wszystko pobiegali trochę na remis i dostali nagrody. Było miło i kiełbaski przywieźli lepsze. Na szczęście!

P.S. Burmistrzowi chyba zaszkodziło lato, bo mój znajomy, Antek - syn Zbyszka i Wandy, podniósł notatnik z rzekomymi winami pana Dobromira Betonka i przekartkował dość dokładnie. W środku były tylko tabele i nazwiska sędziów+telefony. Nie zna się na piłce, urzędniczyna jedna, a Betonka chciał ruszać...