Nowa Ewa, nowy Adam: Czy koniec świata jest początkiem lepszej Polski?

„W mroku niewiedzy każdy kamień staje się przeszkodą, a każde proroctwo – światełkiem nadziei, które w najodleglejszych zakamarkach ludzkiego serca potrafi rozpalić ogień. Czasem ogień ten płonie dla prawdy, a czasem dla jej fałszywego odbicia.”

 W dobie, gdy globalne kryzysy gospodarcze, wojny hybrydowe i zmiany klimatyczne rysują na horyzoncie mroczny obraz przyszłości, ludzie naturalnie zwracają się ku poszukiwaniu sensu i celu. Właśnie w takich momentach, jak na zawołanie, pojawiają się głosy, które oferują proste wyjaśnienia skomplikowanych problemów – często zakorzenione w mistyce, religii, czy szeroko pojętej ezoteryce. Jednym z najgłośniejszych echem odbiło się niedawne kazanie pastora Jamesa Milama, zatytułowane "There and Back Again | Loud Cry for the End-Time" na kanale Advent Media Connect.

Koniec dziejów w erze postprawdy. Tajemnicza przepowiednia pastora rozpala umysły.

 Chociaż na pierwszy rzut oka jego słowa mogą wydawać się skierowane wyłącznie do wiernych Kościoła Adwentystów Dnia Siódmego, to wnikliwa analiza ujawnia uniwersalny przekaz, który trafia w samo sedno współczesnych niepokojów. Pastor Milam, z wrodzoną charyzmą, maluje apokaliptyczny obraz końca świata, nie jako ostatecznej katastrofy, ale jako szansy na radykalną transformację. W jego wizji, "głośny krzyk" o "czasach końca" nie jest lamentem, lecz wezwaniem do przebudzenia.

 Z socjologicznego punktu widzenia, takie narracje wypełniają lukę po zanikających autorytetach. Tradycyjne instytucje – państwo, nauka, a nawet rodzina – tracą na znaczeniu w dynamicznym świecie cyfrowym. W tej próżni, ludzie, szczególnie młode pokolenie z generacji Z, które dorastało w poczuciu permanentnej niepewności, poszukują nowych przewodników i wspólnot. Kazania takie jak to Milama, emitowane na popularnych platformach, stają się substytutem dawnych kościołów i publicznych debat. Oferują poczucie przynależności i cel, co jest szczególnie cenne w obliczu samotności oraz alienacji.

 W ujęciu psychologii społecznej, pastor Milam umiejętnie wykorzystuje mechanizmy psychologiczne. Odwołuje się do archetypu bohatera, który "tam i z powrotem" przemierza trudną drogę, aby powrócić z objawieniem. Ten narracyjny schemat, zakorzeniony w kulturze od czasów Odysei, daje ludziom nadzieję, że trudności są tymczasowe, a ich cierpienie ma głębszy sens. Wizja "końca czasów" działa jak potężny katalizator, skłaniający do przewartościowania życia, porzucenia materializmu na rzecz duchowości. To zjawisko, choć może wydawać się irracjonalne, z perspektywy psychologicznej jest adaptacyjnym mechanizmem, pomagającym radzić sobie z egzystencjalnym lękiem.

 Nie można jednak pominąć poważnych dylematów moralnych, które rodzi taki styl przekazu. Czy głoszenie apokalipsy, nawet w celu moralnego przebudzenia, nie jest formą manipulacji? Z perspektywy etyki dziennikarskiej, kluczowe jest ukazanie pełnego kontekstu. Kazania, które obiecują duchowe zbawienie, mogą skrywać materialne koszty. W końcu, praca kaznodziejów, prowadzenie kanałów, utrzymanie wspólnoty – wszystko to wymaga funduszy. Publiczność, w zamian za obietnicę spokoju ducha, często jest wzywana do wsparcia finansowego. Na tym styku, wizja socjaldemokratyczna, która stawia na redystrybucję dóbr i społeczną solidarność, zderza się z religijnym modelem, opartym na indywidualnej odpowiedzialności oraz ofierze.

 W tym kontekście, "Loud Cry for the End-Time" staje się nie tyle przepowiednią, ile socjologicznym probierzem naszych czasów. W obliczu inflacji, bezrobocia, oraz niepokojów geopolitycznych, łatwo jest uwierzyć, że jedynym rozwiązaniem jest radykalna zmiana – czy to duchowa, czy polityczna. W tym przypadku, pastor Milam oferuje ścieżkę ucieczki, która może prowadzić do wewnętrznego pokoju, ale nie rozwiązuje systemowych problemów. Czy wiara w to, że "tam i z powrotem" doprowadzi nas do zbawienia, nie jest jedynie kolejną iluzją, która odwraca naszą uwagę od rzeczywistej pracy, jaką trzeba wykonać, aby zbudować lepsze społeczeństwo?

 Niezależnie od intencji pastora, jego przekaz działa jako potężne narzędzie w rękach osób, które są gotowe wierzyć w cuda. W tym nowym świecie, w którym informacja jest walutą, a wiara stała się towarem, pytanie brzmi: czy możemy sobie pozwolić na to, aby nasza przyszłość była kształtowana przez wizje, które nie podlegają racjonalnej weryfikacji?

Wnioski z tego kazania są jasne. Choć duchowość może być źródłem siły, kluczowe jest, aby nie zatracić się w iluzjach. Droga do lepszego świata wiedzie przez krytyczne myślenie, społeczną odpowiedzialność i ciężką pracę.

Oprac. redaktor Gniadek
(5/09/2025)

Co zyskuje Czytelnik?

• Lepsze zrozumienie zjawisk społecznych i psychologicznych, które wpływają na nasze życie.
• Możliwość oceny kosztów i korzyści duchowości w kontekście materialnego świata.
• Krytyczne spojrzenie na publicystykę religijną.

_{Fot. ilust. pinterest.com - Prawdziwa Historia Adama i Ewy - Biblia i Apokryfy | Adam and eve ...}