Patrzenie z oczu to nie jest wtedy, gdy Ty patrzysz swoimi oczami, ale gdy Tobie patrzy z oczu. Czy Tobie odpowiednio patrzy z oczu by żyć? Jak Ci źle patrzy, to powinieneś nie żyć. Jak Ci nie można zajrzeć w oczy, to można Cię zabić. Siedzisz w brzuchu matki, to możesz zginąć, bo ona się nad Tobą nie ulituje, bo nie może Ci patrzeć w oczy. Dopiero jak spojrzy, to poczuje instynkt.
Na Ziemi żyje wiele organizmów. Niektóre należy chronić, bo zamordowanie ich jest grzechem, a inne można zabijać i zjadać. Jak odróżnić jedne od drugich? Jeśli nie znamy hierarchii wartości życia na podstawie przynależności gatunkowej, a wyznajemy jakąś jakościową, emocjonalną, sentymentalną, behawioralną, wizualną, nerwową, mózgową, to z tego wynika możność zabicia człowieka na wczesnym etapie rozwoju, bo go nie widać - lub człowieka chorego, ułomnego, a nawet nieprzytomnego, bo jest gorszy niż zdrowy piesek. Pieskowi dobrze patrzy z oczu - a płód, czy człowiek nieprzytomny, nie patrzy. Zwycięża więc moralność patrzenia z oczu.
Oczu komara nie widać, no to go bach! Mucha ma bardzo ciekawe i rozbudowane oczy, ale małe, słabo widoczne, to ją też bach! Wieloryb ma jakieś tam oczy, pewnie wielkie, ale pod wodą ich nie widać, więc siup z harpuna. A jak się lew na Ciebie spojrzy, to spier, co?, dalasz, nie?
Więc uważaj! Jak się zagapisz, zasłonisz, odwrócisz, ukryjesz, spojrzysz w niebo, to Cię zabiją. I będą mieć moralne uzasadnienie - bo Ci z oczu źle patrzyło, albo w ogóle nie patrzyło. Moralny jest tylko ten, komu z oczu dobrze patrzy. A Tobie jak patrzy? Widziałeś się w lustrze? Często się patrzysz? Na mnie się patrzysz? Moją notkę czytasz? Chcesz w mordę?
Grzegorz GPS Świderski
