Polski hałas

  Jeżeli dzisiaj jest 23. luty, to za osiem miesięcy mamy w Polsce wybory.

Najprawdopodobniej. Bo może chwilę później.

Prawie połowy elektoratu to i tak nie interesuje.

  Współdecydowanie o kształcie naszej wspólnej i często najbliższej przyszłości nie jest domeną co drugiego, dorosłego Polaka. My... wolimy narzekać. A później, później dziwimy się, że jest, jak jest. I nadal nie rozumiemy w swej większości, iż nie biorąc udziału w wyborach oddajemy i tak swój głos komuś, kogo wcale nie szanujemy. Tak to już bywa z demokracją, zwłaszcza młodą i niedoskonałą, jak ta u nas. A wytłumaczyć te oczywiste zawiłości powinny nam media. Publiczne. Tylko, że nie mamy takowych.

  Jeżeli za osiem miesięcy ma urodzić się dziecko, to znaczy (tylko i jednocześnie aż) tyle, że jego matka jest od miesiąca w ciąży. Czy wie to już na pewno dzisiaj...?

  To dobre pytanie.

O płci dziecka nie wspominając. A może będą.... bliźniaki.

  Żarty na bok.

Przykład z ciążą wybrany został nieprzypadkowo.

  Śledząc popularne tematy polskich mediów, które to tematy, media wybierają w oparciu o... sondaże, przeprowadzane i to co chwilę, na zlecenie... tychże mediów, dojść trzeba (i niestety) do wniosku, że w Polsce nie ma ważniejszego tematu niż... spekulowanie plotkami politycznymi. A może plotkami w ogóle.

  Bo przecież zdaniem sondaży temu spadło (być może na stałe), a tamtemu wzrosło (ale czy na dłużej?). A teraz, czyli chwilę później, temu znowu wzrosło. I tak dalej. Tematy to tak frapujące, szalenie ciekawe i intrygujące, iż można je oczywiście zgłębić dokładnie. I wówczas dowiemy się, iż jeśli Gowin, to Schetyna. Ale gdy Grupiński, to nie Dzikowski. Bowiem może Grabarczyk, jednak tylko pod warunkiem, gdy Kopacz. I tak dalej.

  I już wszystko jasne?

  Za osiem miesięcy również w Polsce urodzą się dzieci. Dzisiaj ich matki znajdują się już w ciąży. O której, często, jeszcze nic nie wiedzą.

  To o co tyle hałasu...