Neil Mendoza zaprojektował rzeźbę kinetyczną zatytułowaną „Kruchość złożoności”, która składa się z żarówek i młotów w ruchu.
Los Angeles-based artist Neil Mendoza drew attention to himself by making classic paintings part of humorous mechanisms in his installation project, Mechanical Masterpieces. In his new project, The Fragility of Complexity, heworks more poetically than absurdly.
W tym projekcie artysta zajmuje się balansami kruchej, ale jednocześnie nieustępliwej natury rzeczy tworzonych przez ludzkie ręce. Choć elementy kompozycji wydają się być sobie przeciwstawne/niszczące, powstał cykl, który trwa bez niszczenia/zniszczenia. System; światło nadal działa zgodnie z przeznaczeniem w obecności elementów szklanych i metalowych. Istnieją, unikając się nawzajem w starannie zaplanowanym rytuale ruchu okresowego. Sądząc z wyjaśnień przedstawionych poniżej przez artystę, praca jest metaforą kwestionowania systemów konstruowanych ludzkimi rękami dla wielu dziedzin życia. Osobiście ta metafora; Odbieram to jako pytanie o sprawiedliwość, naukę, edukację, ekonomię, relację człowieka z naturą i wiele innych.
Czy stabilność i trwałość systemów stworzonych przez człowieka jest iluzją, która z czasem zanika?
Artysta wyjaśnia pracę w następujący sposób: „Dzisiejszy świat zbudowany jest na wielu warstwach połączonych, złożonych systemów. W miarę upływu czasu iluzja stabilności i trwałości tych systemów zaczyna zanikać. Ta kinetyczna rzeźba, złożona z młotów i żarówek, zachęca widza do refleksji nad delikatną równowagą złożonej kruchości. Światło, szkło i metal wykonują starannie zaplanowany rytuał okresowego ruchu, aby unikać siebie nawzajem, dopóki każdy element systemu działa zgodnie z przeznaczeniem. Całość napędza pojedynczy silnik, którego wzorce ruchu wynikają z różnych biegów. Pełny cykl trwa około pięciu minut przy zsynchronizowanym działaniu młotków. Tylko jedna żarówka została uszkodzona podczas tworzenia tego dzieła.”
To niezwykłe dzieło po raz pierwszy spotkało miłośników sztuki w kaplicy Santa Joana w Museu de Aveiro w Portugalii. Wystawa odbyła się w ramach Festiwalu Criatech. Będzie nadal wystawiany w Osteria di Paterno pod Florencją w 2022 roku.
Projekty Neila Mendozy można śledzić na jego stronie internetowej, Instagramie i kanale Vimeo.
