ZSRR nie szykował się do obrony w czerwcu 1941.

    Historiografia  sowiecka próbowała   tłumaczyć klęskę 1941  roku  zasadniczo na dwa  sposoby:

1.  Początkowo  mówiono  że  Armia  Czerwona  została zaskoczona niespodziewanym  atakiem....

2..... potem gdy z dokumentów ,faktów okazało się , że miała w tym momencie  pod bronią aż nadto  żołnierzy,

 że miała więcej czołgów,dział,samolotów  niż Niemcy

wymyślono wersję , że owszem  szykowali się do obrony (czyżby ?)

ale armia  była znacznie  gorzej  wyszkolona ( prawda) 

- ale pominięto  w propagandzie   fakt  najważniejszy

o którym jest ta notka.

    Trwała wojna- 

dalej  przypominając rosyjską propagandę-

Stalin   zawarł pakt  z Hitlerem aby zyskać na  czasie

i przygotować kraj na nieuchronne  starcie.

Siły zbrojne  powinny być więc stale  przygotowane  na  atak wroga:

-Co  należy  przez  to rozumieć :

1. Jest plan obrony  na wypadek agresji.

2.  Wojska  są rozmieszczone w dogodny dla obrony  sposób.

3. Armia ma wydane rozkazy by  w przypadku  przekroczenia granicy  przez  wroga

podjąć walkę.

4. Oddziały są wyposażone  w  niezbędne środki   walki np.w amunicję.

Jak było :

Dowództwo RKKA  wydało zakaz zajmowania  przedpola do obrony.

Dopiero  po przekroczeniu  granicy przez  Niemców,z reguły  po paru/kilku godzinach

oddziały  otrzymywały rozkazy udania się  na pozycje wyjściowe.

( Od razu   podjęły nierówną  walkę tylko oddziały  ochrony  pogranicza.)

Oddziały z reguły  musiały dopiero pobierać amunicje  z magazynów.

W ten sposób   Niemcy  mogli łatwo przekroczyć

linię graniczną-która była bardzo korzystna dla obrońców  ze względu

na rzeki  i ukształtowanie terenu a także  wiele  rejonów umocnionych

-tylko  że nie przygotowanych do obrony.

...................................

PRZYKŁAD  :  rejon  Uściług k/Włodziemierza Wołyńskiego

tego odcinka "broniła: 5 Armia Potapowa

oddziały piechoty znajdowały się w odległości 10-40km od granicy

pulki piechoty 87 dyw stacjonowały w rejonie Kogilno ( 15km na wschód od Włodzimierza  Wołyńskiego)
pułki artylerii we Włodzimierzu

bliżej granicy stacjonowały niektóre pododdziały 124 dyw. piechoty
z kolei 622 pułk piechoty majora Kidrichaja zaczał maszerować do granicy z Porycka
14km od granicy
781 pułk piechoty pułkownika Sawieliewa maszerował z Tartakowa 8km od granicy

najdalej był 406 pułk piechoty pułkownika Nowikowa - wyruszył z Gorochowa - 30km od granicy

   Jak to częściowo  widać  na mapie  był to rejon  bardzo korzystny  z punktu widzenia obrony :

 rzeka  Bug,rzeka  Ług-jedna   strategiczna  droga  na  Włodzimierz  Wołyński.

Przykład  2- rejon Taurogów.

 Granica  przebiegała kilka km poniżej miasta.

Teren bardzo  korzystny dla obrony:

- rzeka Jura  ,co prawda  był na niej bród  dostępny dla czołgów  ( wykorzystała  go 1 Dywizja  Pancerna)

ale były też miejsca  gdzie brzeg  wschodni był wyraźnie  wyższy; na   południowy  - wschód od miasta

 płynie    rzeczka Szeszuwis  na jej brzegach iw  sąsiedztwie liczne mokradła;

gęste  lasy i tylko jedna   szosa  strategiczna od granicy.

  W rejonie  tym były 3 mosty w  tym jeden kolejowy.

Droga  lokalna  przez las  w  rejonie Taurogów.

    I oto stratedzy RKKA   wyznaczyli do obrony  tego tak dogodnego do obrony i strategicznego miejsca( szosa

na Rygę) tylko 1 dywizję  piechoty.  Jak to  napisał  historyk  rosyjski  Aleksiej  Isajew  -wg niego - był to jedyny

odcinek obrony  gdzie  RKKA obsadziła   graniczną  linię obrony( w pozostałych  miejscach  oddziały  przewidziane  do działania w rejonie granicy z reguły stacjonowały w odległości 10-40 km od  granicy).

  Jednocześnie  Isajew  twierdzi, że przykład  przełamania  obrony w  rejonie Taurogów dowodzi , że nawet gdyby RKKA 

obsadziła przedpole  to i tak  22 czerwca  Wermacht  przełamałby obronę. Całkowicie nieuzasadniona i błędna  teza.

    RKKA  dysponowała  przewagą liczebną  w zakresie czołgów  i artylerii;miała też  znacznie więcej  czołgów  średnich i ciężkich 

i znacznie lepiej  opancerzonych i uzbrojonych; jednak   do wsparcia  obrony  wąskiego  i dogodnego do obrony  rejonu

Taurogów  nie skierowano  wzmocnień w postaci czołgów  czy  artylerii  ,która  byłaby w stanie  niszczyć  kolumny  Wermachtu

 próbujące przedostać się do Taurogów  jedyną szosą.

  Niemieckie Dywizje Pancerne  były słabo  wyposażone:

6  Dywizja Pancerna  miała  tylko 30 czołgów Panzer IV

pozostałe to  słabiutkie Panzer II  a większość to czeskie czołgi  35(t)  - ale ważące 10,5 tony z armatką 37mm

i słabo opancerzone.

   Po ciężkich walkach  Niemcy przełamali obronę  Taurogów w  drugiej połowie  dnia 22 czerwca1941 roku.