35 lat w drodze do świętości

„Tego październikowego dnia, kiedy po raz pierwszy ukazał się na schodach bazyliki Świętego Piotra w Rzymie, z wielkim krzyżem, trzymanym przed sobą jak dwuręczny miecz; kiedy jego pierwsze słowa: „Non Abbiate paura”,” Nie lękajcie się!” rozbrzmiały na placu- w tej samej chwili świat zrozumiał, że w niebie coś się poruszyło (…) Odniosłem wrażenie, że pozostawiając swoje sieci na brzegu jeziora, przyszedł wprost z Galilei, krok w krok za apostołem Piotrem(…).

To „Nie lękajcie się!” zwracało się chyba do świata, gdzie człowiek boi się człowieka. Gdzie życia boi się co najmniej tak samo albo i więcej niż śmierci. Gdzie boi się tych rozszalałych energii, jakie trzyma na uwięzi. Gdzie boi się wszystkiego, niczego, a nieraz i własnego lęku(…) Ani dla zdumionego tłumu na placu, z twarzami uniesionymi ku innemu światłu, ani dla moich płaczących sąsiadów, ani dla mnie nie było wątpliwości: chrześcijaństwo miało się na nowo rozpocząć. Jeszcze raz wstawało z grobu, zdaniem świata, już na zawsze zapieczętowanego. Ten papież będzie papieżem odnowy chrześcijańskiej-  to nie papież tradycyjny, ale papież sprzed tradycji, z rodu pierwszych apostołów, pojawiający się ze swym krzyżem pośród cesarstw pogańskich, tych samych co dawniej i równie skorych do ubóstwiania samych siebie i do karmienia się nienależnymi im hołdami(…) Ten głos niesie daleko. A zarazem z nim, słowa nagle odnajdują młodość i miąższ, których nasze nadużywanie mowy ich pozbawiło”- napisał Andre Frossard we wstępie do książki: „Nie lękajcie się! –rozmowy z Janem Pawłem II”( pod red. Ks. Stanisława Dziwisza i ks. Józefa Kowalczyka ( pisownia oryginalna, zaczerpnięta ze stopki redakcyjnej), wydana nakładem   wydawnictwa Libreria Editrice  Vaticana w roku 1982). Przeżyjmy ten moment jeszcze raz. Zapoczątkował on przecież jakże wiele istotnych zmian nie tylko w ludzkich sercach ale i na mapie Europy…