Żoliborz, 19 października 2011 r. - Refleksja z rocznicy śmierci bł. Ks. Jerzego Popiełuszki
Kadencja obecnego prezydenta RP rozpoczęła się od walki z Krzyżem postawionym przez harcerzy po smoleńskiej tragedii na Krakowskim Przedmieściu. W nowej kadencji sejmu historia powtarza się. Tym razem wrogowie Krzyża podnoszą rękę na ten podarowany do polskiego parlamentu przez Panią Mariannę, Mamę bł. Ks. Jerzego Popiełuszki.
Wymienię trzy powody dla których w polskim parlamencie powinien wisieć Krzyż:
- Historia Polski rozpoczyna się od chrztu Mieszka I-go w 966 roku, nazwanego przez historyków chrztem Polski. Procesy chrystianizacji i budowy państwowości rozpoczęły się w naszej ojczyźnie równocześnie i równolegle.
- Pieśń religijna „Bogurodzica” – „pieśń ojczyźniana” jak pisał o niej Jan Długosz, spełniała przez stulecia rolę hymnu państwowego, śpiewanego podczas koronacji królów oraz przed bitwami, np. pod Grunwaldem.
- Upadek PRL-u, totalitarnego komunistycznego reżimu dokonał się za sprawą „Solidarności”, która narodziła się z portretami Matki Boskiej i Jana Pawła II na bramach strajkujących zakładów. Modlący się robotnicy zadziwili cały świat. Prawo do obecności Krzyża w życiu publicznym, to jedno z głównych przesłań sierpnia.
Wymienione powody wystarczająco uzasadniają konieczność obecności Krzyża w polskim parlamencie. Nie ma żadnego powodu, aby domagać się równoprawnego traktowania symboli religijno-narodowych, innych wyznań. Na przykład gwiazdy Dawida, symbolu Judaizmu obecnego na fladze Izraela, albo muzułmańskiego półksiężyca występującego na wielu flagach narodowych. Walka z krzyżem to walka z naszą narodową tożsamością, to walka z polskością. Dzisiaj 19 października, kiedy wspominamy bł. Ks. Jerzego przytoczę Jego słowa:
„Zło dobrem zwyciężać, to znaczy stać po stronie prawdy”. Prawdę o tym jaki znak jest symbolem polskości najpiękniej wyraził Adam Mickiewicz słowami: „Tylko pod Krzyżem, tylko pod tym znakiem, Polska jest Polską, a Polak Polakiem”. prawda jest też taka, że wrogowie Chrystusa ani na chwilę nie składają broni.
Walczy się z krzyżem, próbuje się uderzać w podstawy finansowania Kościoła. Najbliższy czas pokaże czy ta antykościelna i antykatolicka krucjata wypływa wyłącznie z pobudek ideologicznych wojującego pogaństwa, czy jest chytrym sposobem na odwrócenie uwagi opinii publicznej od sytuacji budżetowej, rosnącego wykluczenia i biedy, długu publicznego i innych problemów.
