Mistrzowie pięciu minut

Pośród zespołów wypuszczających hity, popularnych, średnich bądź przeciętnych na scenie muzycznej jest jeszcze jedna kategoria – to gwiazdy jednego utworu, jak meteoryty błyszczą krótkim blaskiem by zaraz spaść.

Co o nich właściwie myśleć? Nieudacznicy, farciarze co przypadkiem ,, wstrzelili’’ się z jakimś nagraniem, albo też artyści z niespełnionym animuszem którym z jakiegoś powodu się nie powiodło?

Jakkolwiek by tego nie interpretować, to estrada przez te parę minut należy tylko do nich, mają swoje krótkie momenty splendoru, czują smak bożyszczy tłumów, uwielbienia mas. Jeśli dobrze pamiętam, to potwierdzające te słowa chociażby muzycy z ,, Spin Doctor’’, autorzy jednorazowego hitu ,, Two Princes’’. Otwarcie twierdzą, że taka sezonowa przygoda to i tak lepsze, niż anonimowe zaginięcie w gąszczu muzycznego światka. A tak, zawsze jakiś ślad pozostanie.

Nieco inaczej jest z Natalii Imbrugią, odpowiedzialną za ,, Torn’’. Była zachwycona sławą, rozgłosem, że jest na przysłowiowym świeczniku. Aż do czas, gdy fanom ,, Torn’’ się nie przejadł, wtedy to zgasły reflektory, ludzie zapomnieli o wokalistce, nastała nostalgia za dawnym artystycznym ,, wyskokiem’’.

O ile wyżej wymienieni wykonawcy stworzyli nagrania niezbyt ambitne, to nieco inaczej jest z dwoma polskim grupami -  Rezerwat i  Sztywny Pal Azji. Odpowiednio ,, Zaopiekuj się mną’’ i ,, Wieża radości, wieża samotności’’ okazały się sztandarowymi melodiami lat 80, i w ogóle w historii polskiej piosenki. Co prawda tworzyli więcej kompozycji, lecz one raczej nie dorównały rozgłosowi pierwowzorów. Ewentualnie do tej grupy dorzuciłbym jeszcze inny ważny utwór tym razem z początku lat 90, czyli ekipa Emigranci i ich ,,Na falochronie’’.

Jak widać, losy tych ,, jednorazówek’’ są różnorakie, lecz łączy je jedno – krótkie uniesienie, huśtawka nastrojów, poczynając od zenitu chwały, by potem wylądować na muzycznym bruku, z bagażem goryczy i miłych wspomnień.