Niesamowity człowiek

Carlos Dardano to jedna z ciekawszych postaci w historii lotnictwa. Jego perypetie przypominają wręcz historię filmu przygodowego, na którą raczej żaden scenarzysta by nie wpadł.

Gdy pilotował samolot przenoszący towary dla małej firmy transportowej, gdzieś w Ameryce Południowej jego samolot ostrzelali rebelianci. Dardano został ranny w twarz, i kula uszkodziła mu lewe oko. Nie zważając na obrażenia, udało mu się szczęśliwie dolecieć do najbliższego bezpiecznego lotniska, wraz z pasażerami.

Potem w latach 80 pomimo uszkodzonego oka, pracował dla linii lotniczych TACA. Pewnego razu miał lot do Nowego Orleanu, zasiadł za sterami najnowocześniejszego na owe czasy Boeinga 737 – 300. Lot przebiegał spokojnie, aż do chwili gdy silniki odmówiły posłuszeństwa. Aeroplan tracił wysokość, i załoga była zmuszona do awaryjnego lądowania. Do najbliższego lotniska było za daleko, więc musieli zadowolić się… wałem przeciwpowodziowym. Szczęśliwie lądowanie było miękkie do tego stopnia, że tym Boeingiem potem ponownie wystartowano, już bez pasażerów, i z mniejszą ilością paliwa.

Okazało się, że winę za niezwykle rzadkie wyłączenie dwóch swoją drogą aż nadto niezawodnych silników CFM 56 ponosi deszcz, który przy małych obrotach silników znacznie obniża ich wydajność. Producent nieco je przeprojektował, zmienił łopatki, dodał dodatkowe odprowadzanie wody na zewnątrz, i od tej pory tego typu awaria nigdy się nie powtórzyła.

W ślady Carlosa poszły jego dzieci, zarówno syn i córka zostali lotnikami. Powtarza on może nieco utartą mądrość, lecz w jego przypadku jakże prawdziwą, że trzeba wierzyć w swoje marzenia, wtedy się spełniają. On akurat jest na to najlepszym dowodem.