Czas na nas

Niedawno natrafiłem na artykuł w Internecie, gdzie pisano o tym, że naukowcy myślą o stworzeniu technologii udoskonalających ludzkie zmysły. I to nie w jakimś bliżej nieokreślonym terminie, a w najbliższych latach.

Czyżby zatem wprowadzenie takowych urządzeń, oraz dynamiczny rozwój bioinżynierii oznaczał, że w zasadzie biologiczna ewolucja człowieka się skończyła ( lub była niewystarczająca, bądź idąca nie tam, gdzie chcemy) i teraz nadeszła pora by ludzkość wzięła swój rozwój we własne ręce? I modelowała w zasadzie w sposób nieograniczony swe ciała wedle potrzeb i zachcianek? A w wyniku tego powstał inny, być może pierwszy w historii człowiek idealny? Gdzie np. wyeliminuje się agresję z ludzkiej natury, prymitywne pierwotne popędy, przez co do historii przejdą wojny, konflikty, agresywne zachowania itp. ? Pozbędzie się chorób dziedzicznych, bądź nieprawidłowości w rozwoju już na poziomie płodu? Że pierwszy raz ziści się idylliczna wizja społeczeństwa doskonałego? Że nie będziemy już więźniami biologii, jej niedostatków i ograniczeń, skazanymi na jej łaskę i niełaskę?

Wygląda na to, że obecnie technika zaczyna monopolizować i monitorować wszystkie sfery życia człowieka – cielesną ( modyfikacje, ulepszenia organizmu poprzesz maszyny i genetykę), duchową ( pojawienie się swego rodzaju technologicznej ,,wiary’’, o jakiej pisałem w tekście ,, Tech religia’’), społeczną ( media elektroniczne, i ich wpływ na funkcjonowanie społeczeństwa, regulujące jego tempo i sposób życia), materialną ( coraz większa ingerencja w przyrodę i środowisko).

Pytanie tylko, czy za tym nadąży etyka? Mam co do tego obawy i mieszane uczucia, gdyż społeczeństwo jest zawsze mentalnie o krok, jeśli nie więcej, za najnowszymi technologiami. I kto miałby się tym zajmować, regulować cały ten proces? Rządy, instytucje międzynarodowe? I co z tego wyniknie – stworzenie na Ziemi pierwszej realnej utopii, czy też poczwarny, mroczny eksperyment rodem z ,,Frankensteina’’? Źle rozumiane ,, zabawy w Boga’’?

Ludzkość w bliższej przyszłości niż to się wydaje, będzie musiała sobie uporządkować wiele kwestii, znaleźć na nie odpowiedzi. Chociażby o miejsce człowieka na świecie, jego sytuację i poczucie indywidualizmu w nowoczesnej społeczności międzyludzkiej, podejście w odniesieniu do nauki i techniki, ich roli w życiu codziennym, oraz tym szerokoperspektywicznym, dalekoplanowym. 

Wydaje mi się, że żyjemy w czasach że tak to ujmę ,, cywilizacji techniczno- naukowych’’. Innymi słowy w okresie historii, gdzie technologia ma nadrzędny wpływ na człowieka. Pierwszym etapem, preludium, moim zdaniem był XIX wiek, rozwinięciem i zwielokrotnieniem tego zjawiska XX stulecie, a trzecim stadium zaś nowe millenium, gdzie osiągną one stopień absolutny, scalą się w jedność z ludzkością w jeden mechaniczno- cybernetyczno – biologiczno- społeczny mega organizm. Twór kosmopolityczny, wielowarstwowy, nadrzędny, techniczną wieżę Babel.

Jedno jest pewne, ciekawa czeka nas przyszłość. A jak się z nią uporamy? To dopiero czas pokaże.