"Krytyk i eunuch z jednej są parafii, obaj wiedzą jak, żaden nie potrafi"
zawołał żartobliwie premier, broniąc swej nieocenionej (i niedocenianej) koleżanki, pani Minister. Prawda to, polityka miłości nie może dopuścić do głosu politycznych eunuchów, którzy zamiast zakasać rękawy i zrobić coś pożytecznego to tylko kłapią dziobami (lub raczej pyskami, w końcu to niedobitki watahy).
Dobrze, zatem poszukajmy kilku najbardziej znanych eunuchów.
1. "Tu brak doświadczenia daje się we znaki. Nie zna Waszegoświata i waszych możliwości. Musi się nauczyć postępować z państwem delikatnie." (Donald Tusk o medialnych umiejętnościach E. Kliche)
2. "Minister Zdrowia nie panuje nad sytuacją w służbie zdrowia".(Ewa Kopacz o ministrze Relidze; kwiecień 2007)
3. "W ciągu ostatnich dwóch lat wielokrotnie mówiłam o patologiach systemu, o których dzisiaj również mówił premier Donald Tusk" (J. Fedak o systemie emerytalnym)
Ostatni cytat pokazuje jednocześnie nawet dwójkę eunuchów. Nie chce mi się przytaczać wszelkiej maści cytatów panów Niesiołowskiego, Wałęsy, Schetyny itp, bo babrać się w szambie najzwyczajniej w świecie nie mam ochoty. Może kiedyś się przemogę, ale póki co czytanie ich wypowiedzi powoduje u mnie odruch wymiotny.
Niemniej jednak muszę przyznać, że mamy w polityce ciekawą sytuację. Związki zawodowe są dobre tylko wówczas, kiedy nas wspierają – inaczej niech lepiej idą do domu, bo szkodzą Polsce. Żarty z prezydenta to przejaw wolności słowa, ale tylko, kiedy prezydent jest "obcy". Bo żarty z "naszego", to już obraza głowy państwa. Kiedy my krytykujemy przeciwników, to wówczas nazywa się to merytorycznym zwracaniem uwagi na problemy. Kiedy krytykują nas, to zwykłe eunuchy polityczne, które umieją tylko głośno gadać, ale za robotę to się już nie wezmą.
Cztery nogi – dobrze. Dwie nogi – lepiej!
