Ktoś kiedyś powiedział o mnie, „Że to tęsknota za krajem rodzi takie piękne wiersze” i być może ma racje?
Czy one są piękne?
Nie wiem?
Ale dodam, że tęsknotę i miłość chce opiewać a złu się przeciwstawiać!
KIEDY JUŻ ZOSTANĘ SAM
Powiedz mi Ty, mój Aniele,
gdzie podziała się melodia,
co tak pięknie brzmiała kiedyś,
była wszystkim - jak pochodnia?...
Dziś, gdy brak jest tej radości,
bo i ludzi coraz mniej,
wiatr powiewa firankami
- a Ty Diable to się śmiej!...
Czy gdy idą do kościoła
te Judasze tam z Ratusza,
to się modlą tak "naprawdę",
że już nic ich tu nie wzrusza?
A tych na tułaczce rośnie,
co za chlebem w dal ruszyli.
By nie żebrać pod kościołem,
by w obczyźnie godniej żyli?
Gdy ja tylko sam zostanę
na tej mojej “małej wsi”,
płacząc, złapię za siekierę,
pozabijam - wszystkie drzwi!!!
Autor – Joe Chal
Jestem prezesem i fundatorem Polsko Australijskiej Fundacji działającej na Rzecz Zdrowia i Rozwoju Dziecka. Prowadzę badania naukowe na temat „Autyzmu” (rehabilitacji) z wykorzystaniem komory hiperbarycznej.
Nowości od blogera
Inne tematy w dziale Polityka
