Pewnie wielu zapytanych o to, kto może nakręcać atmosferę przed paradą równości w Warszawie, bez dłuższej chwili namysłu odpowiedziałoby, że jak nie wiadomo kto, to ani chybi, musi to byś któreś z mediów Agory. Bo któż inny mógł zawracać głowę ludziom szykującym się na weekend, tak mało ważną dla ogółu paradą, jak nie ci wymienieni? Ci, dla których ta parada jest ważna i tak o niej już dawno wiedzą, rozsądni ludzie tam nie pójdą, szczególnie ci z małymi dziećmi, bo to nie widoki dla maluchów, a całej reszcie to … .
Radio TOK FM w piątkowych wiadomościach, a GW na swojej stronie internetowej, informują, że paradę popiera 52 ambasadorów, choć, jak wynika to z tekstu GW pod szumnym tytułem, chodzi tu nie tylko o ambasadorów, ale o "wysoko postawionych polityków". To w końcu, ilu było ambasadorów popierających wspomnianą paradę przebierańców? A ilu ambasadorów odmówiło poparcia dla tego przedstawienia? W Warszawie mamy 92 ambasady, więc co z tą resztą, która nie podpisała się pod listem poparcia tej niemądrej inicjatywy? Ci popierający ambasadorowie przyjdą na tę paradę, będą w niej uczestniczyli, jak będą ubrani, czy może raczej, za kogo będą przebrani, albo, jak bardzo rozebrani? Pewnie wspomniane media nas o tym poinformują, chyba, że z jakiegoś powodu parada się nie uda, ale akurat te media nawet z garstki uczestników potrafią zrobić tłum, to raczej relacja będzie. Czy po takim zainteresowani "wysoko postawionych polityków" może dziwić, że nasz "wysoko postawiony" kandydat PO na prezydenta Warszawy marzy tylko o tym, by dać pierwszy ślub parze gejowskiej? Warszawa nie ma innych ważniejszych potrzeb? Wspomnianemu kandydatowi na prezydenta Warszawy musiałyby zrealizować się najpierw inne marzenia, by zrealizować to pierwsze, najpierw musi(?) wygrać wybory, a potem musi czekać, aż zmieni się nasze prawo, które, na szczęście, na razie nie dopuszcza do gejowskich ślubów.
W tytule zasugerowałem, że ta parada jest bardziej paradą nierówności, niż równości, bo jej uczestnicy i wielu ich popierających, domagają się szczególnych praw dla grupy rozkrzyczanych zwolenników LGBTI, to ciekawe, że ciągle ten skrót się wydłuża, czyli chcą czegoś więcej, niż ci pozostali mają zapewnione. Oczywiście, wszystko w imię mitycznej wolności. To jak w Orwellu, "wszyscy są równi, ale niektórzy są równiejsi", aż dziwne, że takiego hasła jeszcze na tej paradzie nie było, co wcale nie znaczy, że kiedyś nie będzie.
Całą akcję z listą poparcia ambasadorów dla parady równości oficjalnie koordynowała ambasada Irlandii, ale wcale nie jest powiedziane, kto tę akcję zainicjował. Jeżeli to ktoś z Polski, to powinien odważnie brać tę akację "na klatę", a jeżeli to była rzeczywista inicjatywa ambasady Irlandii, to może jednak ambasador tego kraju powinien usłyszeć, by raczej zajął się problemami własnego kraju, a co ważniejsze, rzeczywistymi problemami, jakie są ważne w relacjach polsko-irlandzkich. Ta akcja z paradą (nie)równości w Warszawie jest kolejnym dowodem na to, że Irlandia miesza się w polskie sprawy. Wcześniej irlandzka sędzina zablokowała wydanie Polaka poszukiwanego listem gończym, oskarżonego o liczne przestępstwa, w tym o handel narkotykami, za rzekomy brak wystarczającej praworządności w Polsce i za niewystarczający standard przetrzymywania skazanych w polskich więzieniach. Czy rząd Irlandii chce przejąć wszystkich naszych więźniów, by u nich mieli godne życie? A może by ten rząd zajął się łamaniem praworządności w ich kraju, chociażby tym, że w Irlandii lawinowo wzrasta ilość napadów na naszych rodaków, którzy wyjechali tam do pracy? Dożyliśmy takich czasów, w których popularna niegdyś piosenka, "Kocham cię, jak Irlandię" nie miałaby szans powstać. Szkoda, bo to fajna piosenka.
