Instytucjonalne unieważnianie niewygodnej historii.

Od lat piszę o świadomym przemilczaniu, ignorowaniu, anulowaniu niewygodnych wydarzeń historycznych, szczególnie w domenie akademickiej. Jakoś „naszą” antykulturą unieważniania, cancel culture , nie lubimy się zajmować. Zabieramy głos wobec zakłamywania naszej historii przez inne nacje, ale sami bywamy przodownikami w takiej kompromitującej działalności. Jak objaśniałem, domena akademicka rozwijała się (a właściwie zwijała) w ostatnich dziesięcioleciach na trzech prowadnicach i można ten proces ująć jednym zdaniem: „podczas długiego marszu przez uniwersytety (Antonio Gramsci) wychowano „naszych” profesorów (Władysław Gomułka) akceptujących etykę nikczemnego postepowania (György Lukács), które wyjaśnia dlaczego mamy dziś taki stan domeny akademickiej (https://blogjw.wordpress.com/2025/09/05/trzy-prowadnice-domeny-akademickiej/)” ale komu by się chciało nad tym pochylić. Niewygodna prawda w takiej antykulturze jest anulowana. I jest to akceptowane niemal powszechnie. Mówić trzeba to co inni chcą usłyszeć a nie niewygodną dla innych prawdę. Jak ktoś mówi prawdę -sam sobie jest winien i nie powinien mieć pretensji do miłośników zakłamania, którzy dominują. Powtarzam, tak stoczyła się domena akademicka na trzech prowadnicach w ramach długiego marszu przez uniwersytety podczas którego wychowano „naszych”, odpowiednio sformatowanych profesorów akceptujących etykę nikczemnego postępowania, co daje im szanse na osiąganie sukcesów. I to jest akceptowane. Także przez uważających się/ uważanych za „obalaczy” komunizmu [sic!]

I widać to na każdym kroku. Znakomitym przykładem jest postawa wobec procesu krakowskiego WiN i PSL o czym już wielokrotnie pisałem i co jest unieważniane w domenie publicznej. Nie ma woli poznania niewygodnej historii. Jest wola, a nawet determinacja, aby to co winno być znane, pozostało nieznane! A taką postawę źle oceniła sztuczna inteligencja (https://lustronauki.wordpress.com/2025/08/03/ai-miedzy-pamiecia-a-wygodnym-milczeniem-o-postawie-srodowiska-akademickiego-wobec-niewygodnej-historii/ ), gdy inteligencja naturalna, nie chce o tym słyszeć, bo taką ma inteligencję (raczej jej brak)

Jako jednostka jednooosobowa, nieistniejąca w domenie publicznej, napisałem szereg już tekstów na temat akademickich wątków procesu krakowskiego, ale są pomijane milczeniem. Z całą świadomością i determinacją. Nie jest tak, że ja nie chcę mówić, że się boję o tym mówić, bo jest całkiem inaczej, bo to bohaterowie naszej „wolności”. wybitni znawcy, za żadne skarby nie chcą ujawniania, tak przez siebie, jak i innych, niewygodnej prawdy. Jednostki wieloosobowe są na taką okoliczność nawet finansowane i to one decydują o nieznajomości prawdziwej historii przez społeczeństwo.

Instytucjonalne unieważnianie niewygodnej historii, jak to słusznie określiła AI, jest dowodem na poziom degradacji naszej domeny akademickiej (i nie tylko|). Tylko jednostki jednoosobowe, unieważniane w przestrzeni publicznej, są jeszcze zdolne aby się przeciwstawić bolszewickiej ideologii „czarnego sufitu”, zgodnie z którą tak sformatowano akademików, że i w wolnej Polsce, boją się widzieć/mówić prawdę. ( https://blogjw.wordpress.com/2025/08/04/czarny-sufit-nad-domena-akademicka/)

Trochę przykładów tekstów i dokumentacji aby nikt nie mówił, że nie wie o czym ja piszę (bo mówić publicznie w „Wolnej Polsce” nie mogę)

        Od Sonderaktion Krakau do procesu krakowskiego WiN

O „Żołnierzach Wyklętych” – wyklętych także przez rektorów

Kurier WNET nr. 4/2018 – https://wnet.fm/kurier/mimo-medialnego-obalenia-komunizmu-znieslawiajacy-wolnych-polakow-system-tkwi-przede-wszystkim-w-mentalnosci-i-w-prawie/

Krakowscy rektorzy winni się kajać | Blog akademickiego nonkonformisty – Józefa Wieczorka

Stefan Schmidt – prof. UJ. wobec procesu krakowskiego WiN zachował się jak trzeba.

Pamięci działaczy WiN i PSL skazanych w procesie krakowskim 10 września 1947 r.

Pamięć o procesie krakowskim działaczy WIN i PSL, 1947

Pamięci krakowskiego procesu Win i PSL w 1947 r.