Coś się kończy coś się zaczyna

 

Czas ogórkowy. Pożyczyłem ostatnio w bibliotece 40 książek, większość traktujących o aksjologii i – estetyce. Trzeba było.

 

Przypadkiem znalazła się wśród nich książka autorstwa dr M. Scott Peck’a „Bezlitosna łaska”. Ciekawa sprawa. Niby kolejny amerykański podręcznik szczęścia i dyscypliny (mam idiosynkratyczny wstręt do takowych). Ale co zdanie, co rozdział, to perełka – synteza, łatwo podana "wiedza" o trudnym, ale i, niestety - stety, zdaje się, koniecznym.

 

Gdzieś w okolicach 60-tej strony autor przytacza zakończenie poematu T.S. Eliota „Wędrówka Trzech Króli”.

 

Pisze:  „T.S. Eliot w taki sposób opisuje Trzech Mędrców cierpiących wskutek rezygnacji ze starego światopoglądu w chwili przyjęcia chrześcijaństwa:”

 

Wszystko to dawna przeszłość;

ale pamiętam wszystko

I chętnie bym przeżył od nowa.

byle tylko ustalić. Jedno ustalić

To: czy coś wiodło nas tak daleko,

abyśmy u mety ujrzeli

Narodziny czy Śmierć?

Narodziny z pewnością się dokonały.

Mieliśmy niewątpliwe dowody.

Widywałem już narodziny i śmierć wcześniej,

lecz wydawały mi się czymś innym;

te Narodziny Były nam ciężką, nieznośną męczarnią,

jak Śmierć, jak własne konanie.

Wróciliśmy w nasze strony,

każdy do swego Królestwa,

Ale nie ma już dla nas spokoju tu,

gdzie rządzą prawa dawnej wiary

I lud, dzisiaj nam obcy,

trzyma się kurczowo swoich bożków.

Rad byłbym, gdyby przyszła jeszcze jedna śmierć.

 

(tłumaczenie S. Barańczaka)