Czy jeśli znajdujesz się w gronie 6,3 % populacji, to jesteś społecznym marginesem (w negatywnym tego słowa znaczeniu), niegroźnym dziwadłem czy godną szacunku elitą? No cóż, punkt widzenia zależy od punktu siedzenia. Czyja ocena jest istotna: Twoja własna czy cudza? Jeśli samego siebie oraz takich jak Ty nazywasz zacnym, przyzwoitym, wartościowym człowiekiem (ludźmi), to jak to zweryfikowałeś? Bo podobasz się sobie samemu? Bo masz wysoką samoocenę? Bo wali Cię, co pomyślą o Tobie inni? Być może jest to słuszna postawa, lecz w oczach swoich bliźnich możesz być po prostu kimś gorszym, kimś, kto nie pasuje do reszty społeczeństwa. Nie musi Cię to obchodzić, w końcu nie żyjemy w liczącym co najwyżej 150 członków plemieniu, żeby zabiegać o poparcie każdego jego członka; niemniej uświadomienie sobie, że inni nie patrzą na nas tak samo, jak my sami na siebie, pozwala nabrać dystansu do własnej osoby. Jest to zarówno nieco przykre, jak i wyzwalające. Rób, co chcesz – i ponoś konsekwencje, także te pod postacią drwin, pogardy czy odrzucenia.
Haniebny powrót po wcześniejszym zadeklarowaniu się, że nigdy tu już nie wrócę. :/
Nowości od blogera
Inne tematy w dziale Społeczeństwo
