Poezje Bronisława

Zapraszam na poezję, fraszki i igraszki słowne Bronisława K. Wybitny ten, ale jakże skromny poeta i wybitny twórca powiada sam o sobie:

Zostałem „ukąszony pisaniem wierszy”
kiedyś byłem ostatni
teraz jestem pierwszy.

Wszystkie czyny, przemyślenia i sukcesy Bronisława K. są wynikiem indywidualnego tok rozumowania poety-rymopisa i nie mając nic wspólnego z naukową tezą kierującą normalnym postępowaniem decydenta, a więc są szczere i godne podkreślenia, chaos poetycki Bronisława wymaga jednak uporządkowania i nadania odpowiedniej oprawy, co ze skromnością przyznać muszę, odpowiednio oprawiłem.

Osioł, czy słoń jakiś
też do góry wzleci
zachwyt i poważanie
wzbudzi to u ludzi
-Chodź szogunie
i nieś mnie
bym nóg swych nie trudził.

Czas odpocząć, polski pielgrzymie.
Czas odpocząć, druhu-prezydencie.
Byłeś dobrym żołnierzem
dlatego Cię witam.

Dlaczego poległeś
przyjaciół nie pytam.

Gdy spytasz PiSowca, która jest godzina,
odpowie: nie wiem, to Platformy wina.
Więc nie pytaj PiSowca
co czas mierząc
ruchy słońca śledzi
w PO mamy zegarki
i nikt z nas nie siedzi.

Ja bym się z modliszką nie żenił.
Drapieżne są
niebezpieczne
rozpali taka
i ofiarę przed zżarciem omota
poszłem na łatwiznę
i mam kaszalota.

Specjalnie dla BAJBARS

Czas życia jest jak puszka
jak film w rolce

spleciony supłami

otwierasz puszkę
patrzysz
a w środku jest szprota
chwytasz i wyciągasz
trzymasz kaszalota.
Nie odkrył nikt jeszcze
jak rolkę odwijać
i podglądnąć sceny zakryte supłami
raz cienkie
a raz grube
takie życie mamy.