Jednak Tusk do Brukseli?

Rzeczpospolita (korespondencja z Brukseli):

Premier polskiego rządu może znaleźć się w gronie kandydatów na drugie czołowe stanowisko w Unii– szefa Rady Europejskiej.

Europejska Partia Ludowa, największa obecnie frakcja polityczna w Parlamencie Europejskim, wybrała wczoraj swojego kandydata na szefa Komisji Europejskiej.
Obyło się bez zaskoczenia: większość głosów delegatów zgromadzonych w Dublinie dostał dostał Jean-Claude Juncker, były prezydent Luksemburga. Ale skala zwycięstwa nie była porażająca.
Juncker dostał 382 głosy, a jego konkurent Michel Barnier, francuski komisarz ds. rynku wewnętrznego, 245.
Co więcej, Juncker, którego kompetencji nie kwestionuje nikt, w powszechnym przekonaniu może być elementem nieszczerej gry, której efektem może być nominowanie na wysokie stanowisko w UE kogoś zupełnie innego.
Na przykład Donalda Tuska.

Jest spiskowa teoria, która mówi, że Juncker nie jest wcale szczerym kandydatem na szefa KE.
Założenie jest takie, że zostanie on zablokowany przez grupę przywódców na czele z Davidem Cameronem, którym nie podoba się jego federalistyczna wizja Europy – mówi „Rz" Thomas Klau, ekspert paryskiego biura European Council for Foreign Relations.
I wtedy przywódcy w jedną noc w Brukseli wybiorą kogoś zupełnie innego. – Ma nadzieję, że ten funkcjonujący w przyszłości model watykańskiego konklawe nie powróci, ale jest taka możliwość – uważa Klau.
I wtedy zdaniem eksperta każde nazwisko jest możliwe. Również Donalda Tuska.

Jest jeszcze druga szkoła myślenia, według naszych nieoficjalnych informacji dużo bliższa samemu Tuskowi.
Tak naprawdę polski premier byłby bardziej zainteresowany posadą szefa Rady Europejskiej, którą obecnie zajmuje Herman Van Rompuy.
Bo – według niego i jego doradców – jest ona mniej zajmująca w sensie czasowym, a więc pozostawiająca pole do aktywności politycznej w kraju, na przykład w czasie kampanii wyborczej.