Dobry wynik, czy jednak zmarnowana szansa?
Zostaliśmy umieszczeni na 6 miejscu w rankingu 23 państw, których gospodarki najlepiej poradziły sobie z pandemią - ranking przygotował brytyjski tygodnik The Economist i opublikował go 1 stycznia 2022 r. Najlepiej poradziły sobie Dania, Słowenia, Szwecja, Norwegia oraz Chile. Najgorzej poradziły sobie oczywiście Państwa, których gospodarki opierały się w dużym stopniu na turystyce np. Hiszpania.
Chyba jednak zmarnowana szansa...
Ale mogłoby być przecież znacznie lepiej, moglibyśmy być liderem tego rankingu gdyby tylko pozwolić Polakom działać, byle tylko nie przeszkadzać, byle nie utrudniać.
Niektórzy mogą popatrzeć na ten ranking i powiedzieć, że to w sumie dobre miejsce. Polska 6 na 23 kraje, to całkiem dobry wynik, można być dumnym.
Ale jednak nie do końca.
Biorąc pod uwagę to, że nawet w czasie korona-restrykcji i z bardzo zbiurokratyzowaną przestrzenią gospodarczą w Polsce, nasze PKB jest na w miarę stabilnym plusie (oprócz początku pandemii oczywiście), można z tego wyciągnąć dwa wnioski.
Po pierwsze drzemie w Polsce ogromny potencjał gospodarczy.
Po drugie drzemie w każdym Polaku ogromny hard ducha i woli przezwyciężenia każdej przeszkody w dążeniu do polepszenia swojego statusu finansowego.
Te dwa czynniki, gdyby nie biurokracja Unii Europejskiej połączona z biurokratycznymi kłodami rzucanymi pod nogi przed nasz socjalistyczny rząd, mogłyby spowodować, że w takim rankingu The Economist Polska okupowałaby pierwsze miejsce nie tylko podczas korona-paniki, ale również w przeszłości począwszy od lat 90' kiedy tuż przed transformacją została wprowadzona ustawa Mieczysława Wilczka. Potem wysadzano ją konsekwentnie w powietrze, wprowadzając z roku na rok coraz więcej ograniczeń do prowadzenia działalności gospodarczej.
Dobre miejsce nie dzięki Rządowi, a pomimo działaniom Rządu
Warto więc zdać sobie sprawę z tego, że Polska cały czas całkiem nieźle radzi sobie jeżeli chodzi o 'challengerów' gospodarki nie dzięki działaniom Rządu Polskiego, ale POMINO działań polskich socjalistów z PiS, a wcześniej z PO i SLD.
Ogromny potencjał gospodarczy drzemiący w naszym narodzie, nieuwolniony od 30 lat - czyli od czasu kiedy jest teoretycznie taka możliwość - to największa strata czasu i pieniędzy z jaką trzeba się będzie zmierzyć w najbliższej przyszłości.
Wyborcy ogłupiani od małego szkolną edukacją gdzie wmawia im się, że normalność = demokracja, a okrągły stół "to takie prawdziwe oddanie władzy Polakom", ogłupiani codzienną medialną sieczką gdzie szczuje się jeden obóz polityczny na drugi, gdzie nie pokazuje się żadnej innej alternatywy, skazani są na ciągłe powtarzanie tych samych błędów i podejmuję decyzje które w żaden sposób nie zmienią ich życia i ślimaczego tempa rozwoju oraz możliwości bogacenia się.
Wciąż popełniamy ten sam błąd, który świetnie zdiagnozował Milton Friedman: "Polska nie powinna naśladować bogatych krajów zachodnich, bo nie jest bogatym krajem zachodnim. Polska powinna naśladować rozwiązania, które kraje zachodnie stosowały, gdy były tak biedne, jak Polska."
A Polacy ogłupiani poprzez edukację i media o których wspomniałem kilka linijek wyżej, chcą natychmiast przeskoczyć do poziomu bogactwa, myśląc że da się przejść suchą stopą przez etap bogacenia się.
Tak się niestety nie da.
Dopóki tego nie zrozumiemy, albo przynajmniej dopóki będziemy bawić się w demokrację nie rozumiejąc tego, że pieniądze nie rosną na drzewach, że bawet banki, które nam je pożyczają nie zrywają ich z drzew to będziemy wiecznie zadowalać się ogryzkami i z dumą pokazywać placem, że inni mają jeszcze gorzej niż my.
Oczekiwania Polaka wobec Polski powinny być dużo większe, ale żeby tak było, każdy z nas musi sam ocenić czy woli wolność i odpowiedzialność (szybszy rozwój) czy socjal i bezpieczeństwo (powolny bądź znikomy rozwój).
