Legutko o Polakach

   Na Święto Niepodległości sprawiłem sobie lekturę "Eseju o duszy polskiej" Ryszarda Legutki. Dignoza smutna i w  zasadzie przekonywująca. Jednak brakuje opisu czynnika etnicznego w mataczeniach części inteligencji polskiej. Moja opinia w tej sprawie - zrozumieć i wybaczyć przeszłość z pozycji suwerena. Nic innego uczynić nie można. Ale walczyć o przyszłość.

   Autor pociesza, że "ani postawa kibica, ani polska mikromania (kompleks niższości - KK), ani zanik pamięci historycznej, ani edukacja krótkiej perspektywy, ani dominacja prostactwa nie stanowią końca polskiej przygody". Apeluje do wolnej woli pojedyńczego i wszystkich Polaków, żeby się sprzeciwili wykorzenieniu z historii Polski i panującemu prostactwu. Niestety, na tym kończy się jego myśl pozytywna. A gdzie program sprzeciwu, powody i cele? Czekam na ciąg dalszy.

  Przy okazji coś mi się wydaje, że rosnąca potęga Niemiec obudzi nacjonalizmy w Europie jako odruch obronny narodów zagrożonych dominacją z ich strony. Niemcy wyszły z okresu pokuty za II wojnę, mają zbyt wielką kulturę a także gospodarkę, aby uwierzyły w bajania, że narody są równe. Na niektóre będą patrzeć z góry, zwłaszcza te na wschodzie i południu Europy.  A wtedy się zacznie. Przewidując taki obrót wydarzeń warto już teraz zbroić się umysłowo.

   W ostatnim rankingu Uniwersytety Jagielloński i Warszawski zajmują 327 i 398 miejsca na świecie. Z 400 najlepszych uczelni Francja ma 19, Anglia 32, Niemcy 41  -  wielokrotnie wyżej ocenianych niż polskie – a my wspomniane 2 uczelnie blisko dna rankingu. Czytelnictwo u nas jest dwa razy niższe niż w Niemczech. Kraj jałowieje stając się źródłem siły roboczej o niskich kwalifikacjach. 

   Jeśli rząd gardzi kulturą i nauką przy otwartych granicach, to nas oddaje obcym rasom panów, choćby teraz nazywali się skromnie  menadżerami na światowym poziomie.