O blogowaniu

Ćwierć miliona wejść na mój blog. Kilkadziesiąt własnych wpisów, tysiące komentarzy. Niektóre zachęcają do dialogu, inne zniechęcają do pisania w ogóle. Łatwość, z jaką pewni ludzie odzywają się w Salonie24 czasem zapiera mi dech w piersi. Nikt by ich nie wpuścił do salonu w realu, a tu walą w buciorach jak na swoje klepisko.

   Skutki demokratyzacji kultury przewidział Nietzsche ponad sto lat przed internetem: „To, że każdemu wolno posiąść umiejętność czytania , szkodzi z czasem nie tylko pisaniu ale i myśleniu”. Czyż to nie odnosi się do blogosfery? Poronione myśli, wydane na świat w ramach ochrony umysłowego życia poczętego, wypełniają Salon. Kiedy wdaję się w niektóre zbędne polemiki, przypomina mi się inna Jego uwaga: „Duch był kiedyś Bogiem, potem stał się człowiekiem, a teraz jest wręcz motłochem”.

   Są tu również lśniące gwiazdy na firmamencie umysłu: Kataryna, Aleksander Ścios, Tad9, a po drugiej stronie politycznej tęczy Wojciech Sadurski. Jest mężna Junona o wybitnej inteligencji emocjonalnej. Inni też starają się trzymać poziom. Kto znajduje się na dole – nie wymienię z imienia, choć wyczuwam na sobie ich szkodliwy wpływ. Bo co robisz wiedząc, że może cię przeczytać byle kto, a chodzi mi o bylejakość charakteru, a wcale nie o pozycję społeczną czy poziom wykształcenia. No więc co robisz? Zniżasz lot do ziemi, by spotkać się ze żmiją, i to w lepszym wypadku, a w gorszym – z pchłą ziemną.

   A przecież trzeba pisać, nie wolno się poddawać, bo w przeciwnym razie „jeszcze jedno pokolenie czytelników a sam duch zacznie cuchnąć”, jak ostrzega nas Nietzsche.

   Internet staje się wiodącym medium. To najwyższe stadium demokracji. Blogosfera to obszar kultury umysłowej obecnie bodaj najważniejszy do zagospodarowania.

   Panie Igorze, gratulacje za pomysł otwarcia Salonu, może troszkę za szeroko, ale coś dobrego na pewno z tego będzie.