Pomnik Ofiar Poległych Stoczniowców w Gdańsku. Fot. Wszechnica Solidarności
Pomnik Ofiar Poległych Stoczniowców w Gdańsku. Fot. Wszechnica Solidarności
Krzysztof Mączkowski Krzysztof Mączkowski
466
BLOG

KOD vs. "Solidarność". Awantura wokół Sierpnia'80

Krzysztof Mączkowski Krzysztof Mączkowski Polityka historyczna Obserwuj temat Obserwuj notkę 10

Komitet Obrony Demokracji tak bardzo uwierzył, że jest drugą „Solidarnością”, że wziął się za obchody Sierpnia’80, zarezerwował plac przy słynnej Bramie nr 2 i zaprosił nań … „Solidarność”.

Prowokacja się udała, bo o planowanej na 31 sierpnia manifestacji KOD pod Pomnikiem Grudnia’70 zrobiło się głośno, a samą „Solidarność’ KOD sprowokował do bardzo gniewnych reakcji. Na miejscu władz Związku popukałbym ostentacyjnie w głowę KODu i w krótkich słowach, bez specjalnego napinania się, przypomniałbym o tym, co takiego w Sierpniu’80 się wydarzyło, ale w świat pobiegły już słowa o „bezczelnej prowokacji”.

Nie bardzo wiadomo było po co to było KOD-owi: jeśli chciał rzeczywiście w spokoju obchodzić święto Sierpnia’80, do czego ma absolutne prawo, mógł to zrobić inaczej, bez takich teatralnych gestów. Jeśli miało to być święto jedności Polaków, to takimi gestami raczej się polaryzuje postawy i oceny niż jednoczy. Jeśli natomiast KOD chciał pokazać, że ich manifestacja jest „lepsza” i „bardziej wiarygodna”, to przesadził, bo Sierpnia’80 nie da się odebrać „Solidarności”, bez względu na oceny obecnych postaw Związku.

KOD zupełnie bezsensownie – jak wcześniej PO – zraża sobie Związek i stawia przeciwko sobie. To, że dziś „Solidarność” sympatyzuje z PiS nie wynika z jakiegoś nadzwyczajnego poparcia tej partii w Związku, a ze strachu przed antyzwiązkową i antysolidarnościową retoryką PO i ich ideowych sojuszników i ich grzechy wobec polskiej gospodarki i dumy narodowej.

Warto przypomnieć, że w „S” jest silne poparcie dla Kukiz’15, są też sympatycy KOD (a tak!), Partii Razem, pewnie i sympatycy PSL i PO by się znaleźli (jak np. Jan Rulewski). Jeśli mówić o dominującym nurcie w „S” to jest to (może: był) nurt pragmatyczny popierający sprawy i projekty, a nie dla partie. Skoro jednak PO w trakcie ostatniej kampanii wyborczej zapowiadała ograniczenie praw związkowych i agresywnie atakowała „Solidarność”, to spokojne i apartyjne masy związkowe w dużej mierze opowiedziały się za PiSem ze strachu przed walcem PO.

Dziś ten sam błąd robi Komitet Obrony Demokracji. Błąd podwójny. Po pierwsze: próbuje wmówić opinii publicznej, że „Solidarność” zdradziła i stała się związkowym ramieniem PiS, przez to niepotrzebnie antagonizuje się z „S” i jeszcze bardziej pcha „S” w ręce PiS; po drugie: w związku z tym KOD uważa się może za jedynego, a na pewno wiarygodniejszego depozytariusza ideałów Sierpnia’80.

Władze Związku, które niebezpiecznie zbliżają „S” do jednej partii (chwilowo nieważne jakiej, nie o to chodzi), zastaną kiedyś zmienione i wtedy zarzuty propisowości przestaną być aktualne. A co do bycia depozytariuszem Sierpnia’80 przez KOD: Sierpień’80 to dorobek wielu nurtów w polskiej tradycji ideowej, robotniczej i politycznej. I to dziedzictwo jest na tyle uniwersalne, że wiele nurtów ma prawo się doń odwoływać, ale nie na zasadzie wyłączności.

Nie ma wyłącznego prawa do Sierpnia’80 ani PiS, ani KOD, ani Kukiz’15, ani PO. Również dlatego, że ludzie działający przeciwko porozumieniom sierpniowym i samej „Solidarności” tworzą wszystkie wymienione stronnictwa polityczne. Nazwiska Mazguła i Piotrowicz to tylko najjaskrawsze przykłady.


Nowości od blogera

Komentarze

Inne tematy w dziale Polityka