Sami Swoi

Tusk za Kargula, Pawlak za „Pawlaka”, czyli debata

W Polsacie zakończył się pojedynek czyli debata na szczycie.

Streszczenie:

Pawlak - Z tobą na pogrzeb iść, a nie o przyszłość rodziny walczyć

Pawlak - Ot, pomorek. Sięga do powały, a do życia niezdały

Pawlak - Taż jak my traktor zdobyli, to my mamy lepszy raj jak w tej Ameryce

Pawlak - Ot durny, że tylko w pysk plasnąć. Czego mnie tam szukać, jak tam nic nie zgubiwszy

Pawlak - Trzymajcie mnie, bo jak trachne, to rzygnie on i dupą i gębą

Pawlak - Ty mnie w denerwacje nie wprowadzaj, boś zawsze lubił na cudzym się spaść

Kargul - Kto ma szczęście, temu i wół ciele urodzi

Kargul - Czego to w tym imperializmie ludzie z głodu nie wymyślą

Kargul - Czarny przy ołtarzu to gorzej jak komunista przy władzy

Kargul - Bo wreszcie człowiek jak partyjna władza poczuwszy się - Siedzisz wysoko, najedzony, napity i za nic nie odpowiadasz

Pawlak - Taż oni tu podobno wszystko mają, a sierpa na oczy nie widzieli

Kargul - Jak z wysokiej drabiny ty na łeb zlecisz, tak tobie nie pomoże i modlitwa spadającego z dachu

Kargul - Aj, Bożeńciu! mieli my wrócić, póki Wisienka nie wycieli się, a my tu jak gówno w przerębli kręcim sie

Kargul - Ale niedługo już tej cierpliwości! Jak naród dęba stanie, to ta władza zleci nam z garba jak małpa z ogiera