Dyskusja nad wydłużeniem wieku, w jakim przechodzi się na emeryturę trwała z coraz większym ożywieniem w miarę docierającej prawdy o nieuchronności kryzysu.
Pierwsze niewinne wrzutki na ten temat przypominały rozmowę polityków ze społeczeństwem złożonym z debili.
Mówiono o ludziach w pełni sił, czujących się po przejściu na emeryturę niepotrzebnymi. Mówiono o mękach i miotaniu się emerytów nocami w mokrej pościeli z powodu tragedii, że oto znowu muszą kłaść się spać bez nastawiania ukochanego budzika.
Wmawiano, że jeżeli wydłuży się wiek emerytalny to głównie po to by ulżyć tym wszystkim cierpiącym z powodu lenistwa. Zapominano, że owi emeryci w większości zastępowali i zastępują masowo przedszkola i żłobki, których albo niema lub nie sta ćna nie rodziców.
Prawda jest niestety brutalna.
Chodzi tylko o to, aby dzień zakończenia aktywności zawodowej, jak najbardziej przybliżyć do dnia śmierci.
Kobiecie, która w Polsce średnio żyje 80,06 lat trzeba było wypłacać emeryturę przez ponad dwadzieścia lat, a mężczyźnie, którego średnia życia to 71, 88 lat, ZUS płacił przez niecałe 7 lat.
Teraz zmniejszy się to w wypadku kobiet do lat trzynastu, a mężczyzn do lat około pięciu.
A teraz zadanie domowe. Prześledźcie sobie średnią długość życia w krajach europejskich, zorientujcie się, w jakim wieku przechodzi się w nich na emeryturę oraz przez jak długi okres od zakończenia pracy, do śmierci pobiera się słusznie nabyte prawa do świadczeń emerytalnych.
Wtedy łatwiej można będzie zrozumieć, jak Tusk chce nas uszczęśliwić i przychylić nieba, szczególnie Polkom.
Sprzedaż: www.polskaksiegarnianarodowa.pl, United Express, Warszawa, ul. Marii Konopnickiej 6 lok 227, Tel. 502 202 900
Nowości od blogera
Inne tematy w dziale Polityka
