ANIOŁ DOLINY - część pierwsza
Dział: Kultura Temat: Literatura
Wiadomość od: Hati
dnia: 2020-07-07; 15:18:48
Dzień dobry,
Panie Zygmuncie! Dziękuję za miłe słowa, bardzo sobie je cenię. Muszę się jednak Panu przyznać, że nie pierwszy raz Pana odwiedziłem na Zaciszu... Bywałem u Pana raz na czas jakiś, zachwycając się sposobem Pana narracji, użyciem słów - jednym słowem Pana poetyckim obrazowaniem rzeczywistości. Do tej pory wracam do tekstu 'Szatynka w czerwonej sukni' - tak żeby się tam odnaleźć, w tym klimacie... Dlaczego wcześniej nie zostawiłem śladu po sobie... z nieśmiałości, że ja taki żółtodziób mógłby komentować takie wiersze, ale jak widać przełamałem się... Będę do Pana zaglądał - a do Szatynki z pewnością... Pozdrawiam i raz jeszcze dziękuję za miłe słowa. Postaram się 'nie zepsuć', ale nie wiem czy to wyjdzie. Miłego dnia życzę.
Sławek
Zygmunt Jan Prusiński
ROZTAŃCZĘ CIĘ W MIŁOŚCI
Po przerwie nieprzebytej a jednak
skupiałem myśli o tobie
dojrzałem by zawładnąć twoim ciałem
rzetelnie obrysować kształty
ustami i wznieść ponad igliwie
chóralnego sporu
wchłaniać zapach twój niczym
ostatecznym uszczęśliwieniem
że jesteś moją kobietą
że mam prawo roztańczyć w miłości
wszystkie czynniki łączące
nasze wewnętrzne iskrzenia
ponad stan zaspokojenia tak
byś była odgadniętą w każdym ruchu
w bezwolnej aspiracji piękna –
jam twój kochanek nocy
pilnujący sny w słonecznikach
obezwładniam spokój do następnego
spotkania – powrócę z ptakami…
27.06.2020 – Ustka
Sobota 11:44
JESTEM CI WINIEN TO CO MAM
Weź go najpierw do ręki
(na pewno nie gryzie)
lubi artystyczność względem
ruchów prawidłowych –
baw się nim do woli jest twój
ja mogę wtedy co innego czynić
masz tyle tajemnic muszę
poznawać – przyzwyczajać
tak by ci było lepiej nie tylko
w niedzielę ale w poniedziałek
we wtorek we środę – w czwartek
w piątek w sobotę kochajmy się
bez opamiętania - niech się rozwija
niech rozkwita ta miłość pomiędzy
Aleksandrą a Zygmuntem nawet
jeśli swoją odległość dzielą myślami.
28.06.2020 – Ustka
Niedziela 12:00
LETNIE PODCHODY
Wojowniczy jestem z natury
ukazuję w mocy tylko dźwięki
te szlachetne sam nim będąc
mam tyle do zrealizowania
byś czuła się potrzebną i piękną
i taką ciebie biorę w nagiej
ekspansji obracając w świetle
znaczeń że dla mnie istniałaś
przez tyle lat – wiem wołałem
twoje imię – dla mnie ubierałaś
sukienki uwiodłaś mnie często
i godziłem się na te cudowne
ekslibrysy w poczęciu zakończenia
w śpiewnych mimozach karmiąc
otoczenie na zbyt słabe żeby
zrozumiało dlaczego tyle czasu
poświęcam właśnie naszym
dragoniom o istotne przeżycia
zapisane w pieśniach jutra.
Otwieraj swoje bramy miasta -
niech wracam jako zwycięzca!
29.06.2020 – Ustka
Poniedziałek 6:30
NIECH ŚPIEWAJĄ OGRODY
Jestem po twojej stronie
nie zagłuszam śpiewu akurat
układam słowa do piosenki
niech śpiewają ogrody –
gitarowe strumienie akordów
zapraszają do tańca – tańcz nago
bądź boginią wedle zgody
nic mi więcej nie potrzeba
chcesz całować to całuj
chcesz mnie pieścić to pieść
potęga uczuć wzrasta na boki
rozszerza się wiekuistość trwania
żeby nikt nam nie odebrał szeptu
kiedy pode mną przyjmujesz
nagrodę życia w postaci nektaru…
30.06.2020 – Ustka
Wtorek 4:21
OTACZAM SIĘ TOBĄ JAK DOBRĄ BAŚNIĄ
Sny są piękne z tobą
biegamy nadzy słoneczni
kochamy to co czynimy w dolinie
a całość jest interesująca
wobec nie tylko rozkwitania
twoich ulubionych kwiatów
ogrodniczka z ciebie jest zdolna
mogłabyś omawiać godzinami
dlatego nazwałem ciebie Kwiatuszkiem
bo ta delikatność jest zapisana na twarzy
tak to widzę i tak odczuwam
więc staram się rozkochiwać w tobie
elementy ważne – we mnie krąży
czułość i uśmiech cieszy mnie
twa kobiecość którą rozdajesz
moim oczom – kotłują się poematy
czasem idę za tobą i podziwiam…
30.06.2020 – Ustka
Wtorek 13:00
KOŁYSZE SIĘ HISTORIA JAK CIEŃ POD LAMPĄ
Pójdziemy na koncert przyroda czeka
gdzie chcesz dziewczyno wybieraj
ale najpierw przyjmij prezent
kupiłem ci pierścionek zaraz założę
wiem że będziesz szczęśliwa
i o to mi chodzi a wieczorem
kolacja w restauracji może
ośmiorniczkę zjesz a może indyczkę
świat jest otwarty skorzystaj
z dobrego serca rycerza z baśni
żyję dla twej woli i naszej miłości –
jest zupełnie inna nie potrzeba
malować a na koniec zagram ci
na skrzypcach slow
(Kołysze się cień pod lampą)…
1.07.2020 – Ustka
Środa 12:35
LEŚNE OPOWIASTKI MIŁOSNE
Motto: „gdy wyschnie źródło
gwiazd będziemy świecić nocom
gdy skamienieje wiatr
będziemy wzruszać powietrze”
- Zbigniew Herbert –
Leśne marudzenie akurat piszę wiersz
ach te światy intymne po swojemu
rozkochane niczym otwarte skrzydła
całuję twe oczy pod każdym drzewem
nie zmęczę się czynię to przyjaźnie
wszak staram się być wzorowym
kochankiem wiem że lubisz to
skradanie więc kradnę tę całość
i składam w lirycznej otchłani
wieści zawsze są dobre jeśli
kochasz mnie rozsądnie –
o to proszę każdego dnia
bo uczuć nie kupuje się w kiosku
czy w aptece – uczucie się nabywa
choć to rzadko bywa – egoizm
parzy w tej epoce a ja otwarty
do ludzi i książek służę tobie
i w nocy kiedy przy mnie śpisz.
1.07.2020 Ustka
Środa 14:19
LIPCOWY ODDECH
Lipcowe chwile rosną w ogromne kształty
chmury się burzą zaraz spadnie deszcz
a ja bym chciał zatańczyć z tobą
właśnie na deszczu niegrzecznie
pokochać zupełnie inaczej
postarać się trochę i zwariować
artystycznie dwa ciała połączyć
(dbaj o niego tak jak ja dbam o ciebie)
na moje przyjście i wejście cieszysz się
odbierasz mnie jak maciejka wiatr
wszystko się układa na lekcji miłości
zbieramy owoce to co w nas wzrasta
według filozofii otartej w masywie
tworzenia na użytek elegancji w poezji
pamiętaj owa przyjaźń wzmacnia
jak korzenie drzew zatem rozrastajmy
bo tylko to się liczy w życiu – to dotyk…
2.07.2020 – Ustka
Czwartek 9:30
Czytelnik pisze...
Hati Sławek 2020.07.07; 11:33:16
O jakże tu poetycko obraz lipcowy się jawi. Aż momentami chce się przysiąść przy wersie na dłużej - ot choćby z maciejką albo z tańcem w deszczu...
MIŁOSNA PROŚBA
Solidny jestem – pewnie tak
połyskuje myśl moja o tobie
jestem dłużnikiem zafrapowany
co jutro za tydzień za miesiąc
jak sobie poradzę by być
bliżej według namiestnikowania
żebyś miała wiele ze mnie
jestem otwarty jak czysta poezja
zdobywaj te nauki wszelako
tul do serca – rozsiewaj dobro
kochaj poetę który ci służy
nie zawsze można go spotkać
on prosi o miłość zupełnie inną
jest artystą więc artystycznie kocha
słuchaj jego śpiewu – słuchaj
erotycznych wyznań a będzie ci
dobrze i teraz i za rok…
5.07.2020 – Ustka
Niedziela 12:40
ODBIERASZ MNIE JAK MACIEJKA WIATR
Pozwól się tobą nacieszyć
to mogę mieć bo jesteś taka przejrzysta
(dwa dni temu byłem w Główczycach
Emilia Zimnicka miała wieczór autorski
a ona w jednym wierszu pisze:
„Każdy kto marzy
Chciałby mieć skrzydła jaskółki”)
zapewne trafne spostrzeżenie
ja nie marzę chyba nigdy nie marzyłem
to co jest zapisane dla mnie i tak mam
i skorzystam z twojego rysunku
tylko kolory dodam trafne –
lubię cię w sukienkach to wiesz
zajmuje mi wiele czasu by zliczyć
kwiaty na twoim ogrodzie – bywam tam
kiedy nikogo nie ma – zachowuję się jak
duch – zostawiam tobie Erotyki
to niczym pokarm dla twoich skrzydeł
zapach maciejki w mojej poezji
ma miejsce szczególne tak jak ty
wiem kochasz mnie po swojemu.
5.07.2020 – Ustka
Niedziela 19:13
Czytelnik pisze...
Hati Sławek 2020.07.09; 15:31:20
Czymże byłaby maciejka bez wiatru... jedynie małym kwiatkiem, na którego nikt nie zwróciłby uwagi...
Czymże byłaby miłość poety, bez słów, co dodają skrzydeł ukochanej... jedynie tęsknotą za wyrażeniem nienazwanego...
W odpowiedzi mamy zapach, którego nie da się zapomnieć i to spojrzenie, w którym odnajdujesz siebie. Ech! Poezja!
NASTĘPUJĄCE ZJAWISKO
Wiem że ci trudno odpisywać
na moje listy wierszowane dlatego
piszę z pewnego dystansu
to nie jest łatwo psychologia kołacze
zapewne czujesz jak się miotam
a przecież propozycje interesują
ciebie – jesteś w niej księżniczką
przyjęłaś główną rolę w filmie
(Zasłaniam się twoją ręką) –
idealna rola w miłości z moim
scenariuszem – staram się jako
reżyser żeby te intymne sceny
zostały ku pamięci do końca
naszych dni na ziemi – bo książka
o nas zostanie dla potomnych.
6.07.2020 – Ustka
Poniedziałek 12:56
RANLIWOŚĆ
Ta tajemnica miłości we mnie tkwi
staram się budzić w tobie reaktywne
odnoszenie ku sprzyjającym
ostatecznie prowadzimy dialog
kochamy rzeczy ważne choćby ciszę
w ogrodzie – choćby szept względem
toczącej się rozprawy ile przed nami
wyróżnia nas to że nie jesteśmy
wulgarni – cenimy ruchy powstałe
w momencie poukładanych pieszczot
staram się czynić pokojowe wzloty
zamykasz oczy kiedy głębiej układam
treści spowite a ty w niczym nieobwiniona
kobietą tryskasz tak pięknie że nic
mi nie potrzeba prócz nagich kształtów
by spełniać zadośćuczynienie o świcie.
7.07.2020 – Ustka
Wtorek 11:43
PODGLĄDANIE ANIOŁKA
Nieraz podglądam ciebie wciąż inaczej
to mi podaje ktoś z animuszu
warto to czynić a potem pisać
chcę ciebie w książce jak najwięcej
może mniej o sobie – nie jestem ważny
prędzej pilnuję cię i w dolinie i na wzgórzach
otaczam opieką anielską – burzę wersy
kiedy staję się walecznym mężczyzną
i rozgłaszam i głaszczę te zaloty
wówczas promieniejesz względem uroku
a miejsce zaszczepu kwieciście wtula
moją głowę w akcie piątym – unosisz
nogi by być najbliżej zapładniam
tę intymną przestrzeń wobec drgań
na które czekasz obezwładniona –
strumienie spływają z rozkoszą.
7.07.2020 – Ustka
Wtorek 12:52
__________________________________________________
Olga Piotrowska
Czym poezja…
Jakie pierwsze skojarzenie przychodzi nam do głowy, kiedy słyszymy słowo „poezja”. No oczywiście myślimy: ”Coś pisane wierszem”. I dodajemy: „Elitarne, ja wierszy nie zrozumiem”. To bardzo stereotypowe myślenie jest dla poezji i jej twórców niezwykle krzywdzące. Przecież tworzy ona tę najbardziej wysublimowaną częścią naszej kultury, oddającą drgnienia duszy nie tylko poety, ale każdego z nas. To prawda, że bardzo subiektywną, przetrawioną przez indywidualne doświadczenie artysty, ale… nikt nie zabrania nam „przepuścić” to doświadczenie przez pryzmat naszych emocji. Ba… Takie właśnie obcowanie z poezją jest wręcz pożądane. Pytanie: „Co poeta chciał w wierszu powiedzieć”- zmora starej szkoły interpretacji - na szczęście przeszło już do lamusa i niech go już nigdy nie opuszcza. A my? Sięgajmy po tomiki z wierszami. Czytajmy. Obdarowujmy nimi bliskich i dalszych - „krewnych i znajomych królika”.
Kochajmy poezję, bo bez niej zabraknie nam wzruszeń, motylich skrzydeł, mgieł nad polami i zapachu lawendy. Kochajmy i… piszmy. Każdy wiek jest odpowiedni, by stworzyć swój pierwszy wiersz. I kolejny. Bo pierwsze wiersze pisze się wcześnie, w bardzo młodym wieku, albo bardzo późno. Nigdy jednak za późno.
O poezji wypowiadało się wielu wspaniałych ludzi:
William Carlos Williams – „Wydaje mi się, że poezja to język wzruszenia. Wiersz jest małym pełnym światem, istniejącym odrębnie”.
William Butler Yeats – „Poezja jest wielką Pamięcią”.
Rainer Maria Rilke – „My jesteśmy pszczołami Niewidzialnego. Zbieramy z szaleńczym zapałem miód widzialnego, aby gromadzić go w ogromnym, złotym ulu Niewidzialnego”.
Nasza grupa poetycka gromadzi (proszę zważyć na czas teraźniejszy „gromadzi”, a więc jest otwarta i zaprasza do artystycznej działalności) twórców, dla których pisanie jest czymś tak niezbędnym jak oddychanie. Pozwala odnieść się do tego, co nas spotkało w życiu, utrwala nasze marzenia i… po części nas samych: „Poezja to przemiana krwi w atrament” Thomas Stearns Eliot.
Tworzymy różnorodność pod względem stosowanej w utworach formy, środków, tematów i… jako grupa ludzi. Jesteśmy „kolorowi” i ciekawi świata. Bliskie są nam idee poetów:
Edwarda Stachury: „Wszystko jest poezją, każdy jest poetą” i Kazimierza Nowosielskiego o wierszach, które są:
„ trochę
jak czereśnie
soczysty dodatek świata
wśród liści krople
ziemskich treści”
„Autentyczny poeta istnieje w świecie na sposób dziecka”- Georges Bataille, bądźmy więc jak dzieci i zachwycajmy się urodą świata… Czytajmy i piszmy.
______________________________________
Określam swoje życie jako zmarnowane !
Zygmunt Jan Prusiński
W OBWODZIE JEDNEGO KWADRATU
Ścieżki miłości pomiędzy sosenkami i róży
krzewów których zapach roznosi się jak plotka
a i tak nikt nie chce słuchać tyle jest spraw
na okrągło omawianych w telewizji te same
gęby opiniodawców jakby bez nich żyć
nie można było bo to święci – naród wybrany
kręci wrzeciona z liści zeschniętych tak
dokładnie że odrzucić postęp ich złodziejski
nie da rady bo naprawdę są chronieni przez ich boga.
A jeśli pomylisz się i zdrapiesz szczęście swoje
z zdrapki ujrzysz na niej uśmiechniętego pajacyka
z brodą i pejsami a na główce jarmułka - taki
przyjemniaczek z nosem wydłużonym by mógł
usiąść wróbelek i ćwierkać i ćwierkać do naiwnego
narodu gdzieś ułożonego w śpiączce w Europie
w ramach przyjaźni z wolnością w ramach
przyjaźni z demokracją.
Zbrodniarzowi Kiszczakowi mędrcy Syjonu
podwyższyli emeryturę o cztery tysiące złotych
a ofiarom sierotom z łaski pana Tuska dziesięć złotych!
Naprawdę lubię takich skoczków...
17.4.2014 - Ustka
Czwartek 12:44
Wiersz z książki „Prostytucja”
___________Dzisiaj ledwie po południu piszę następną książkę, chyba zaangażowaną... Tak onegdaj nazywano wiersze w PRL. Pierwszy wiersz ma tytuł "W obwodzie jednego kwadratu", a książka nosi tytuł: PROSTYTUCJA. Dlaczego nie poetycki tytuł a takowy? Będę opisywał brudy w różnych formach - i wiersz i felieton i proza... Od dawna szykowałem się z tym. Będą tam i zdrady polityczne i zdrady w obszarze miłości. Skupisko czy wysypisko najbardziej to co obok mego życia trwało, żyło, spiętrzało się jak ścieki.
Zygmunt Jan Prusiński
17 Kwietnia 2014 r.
