Księżycowy kochanek - część III...

 

 

Zygmunt Jan Prusiński

 

 

KSIĘŻYCOWY KOCHANEK

 

(część trzecia)

 

 

PRÓBUJĘ DOTKNĄĆ WIATRU...

 

Motto: 

„Dość wspomnieć dzieła któregokolwiek wielkiego czy mniej znanego pisarza, aby dojść do wniosku, że duszą poezji i sztuki są kobiety”. 

- Józef Maciejewski -

Czasem lubię dramaturgię w Poezji. Nawet jak jestem szczęśliwy z kobietą o imieniu Ewa, to samemu to jakoś wychodzi pisząc - choć ona nie jest temu winna. Absolutnie. To mój Kryształ który nigdy się nie zbije, bo zbyt uczucie silne, po obu stronach światła.

Ale i zapominam się, jak ta druga osoba to odbierze. I odebrała dzisiaj, pisząc tak: "Skarżysz się w wierszach na mnie"... Chciałem jedynie posmakować jak czereśnie. Kiedy tylko napomknąłem o tych owocach to zaraz to napisała: "Na czereśnie jestem łasa, a z wiśni to zrobię nalewkę... Poczęstuję". No to ja jak błyskawiczny lot ku jej piersiom dopisałem: Oczywiście. Będziemy sobie popijali całą zimę przy kominku i czytali wiersze ! Zdawałoby się że jesteśmy wciąż dorośli, ale nie, my chcemy mieć dojrzały umysł ale w dziecięcym gdzieś zamkniętym świecie. Bo jesteśmy Podlotkami - sama Ewa o tym pisze w swojej książce; jeszcze nie ma tytułu.

Zatem w Miłości podrażniamy struny swoich instrumentów, i gramy, i tak gramy że nas słychać aż za siedmioma górami i rzekami.

Autor – ZJP.


Ustka. 18 Czerwca 2012 r.
Poniedziałek 14:22

 

 

_____***_____

 

 

Zygmunt Jan Prusiński


UWODZENIE BŁĘKITNYCH NUT


Motto: „Pewnie bym udawała, że nie cierpię !
Dopiero poznaję Twoją krótką ale ciekawą karierę muzyczną”.
- Ewa Prusińska -


Moja kariera muzyczna to jak kałuża na chodniku.

Dziś tylko obrazki na niebie -
i gdzieś ta miłość do śpiewania się skryła.

W jednym pokoiku ja – samotny,
w drugim pokoiku gitara – też samotna.

Świecimy razem samotnością jak płonące świece.

Zapomniałem pisać piosenki – zapomniałem
pisać i słowa by razem zgrały się...

Na emigracji w Wiedniu byłem zapraszany,
by Polakom śpiewać przy gitarze.

Więc śpiewałem z lasami i polami -
to długa droga – dłuższa niż horyzont...

Może dla ciebie spróbuję skomponować
maleńką balladę z błękitnymi nutami.

A potem weźmiesz tylko moje ręce
i przytulisz je do swego serca.


28.2.2012 - Ustka
Środa 20:42

 

 

Zygmunt Jan Prusiński


W KOLEBCE ZŁOCISTEGO SŁOŃCA


Motto: „Jesteś Szczęściarzem...
Jesteśmy normalni w nienormalności.,
to powiedzenie już kupiłam (Twoje)”.
- Ewa Prusińska -


Zapraszasz. Prawda się łączy z kurzem,
idę drogami piaszczystymi -
rozmawiam z wiatrem i z sójką
o powracających namiętnościach.

Wyzbywam się dramatu. Piosenki lekkie
jak lotne jaskółki podniebne -
wżynają mi się twoje słowa:
„Jesteś szczęściarzem Zygmuncie”.

Dlaczego wcześniej nie spotkałaś mnie
nad dzikimi stawami a w nich tańczące karasie ?

Dlaczego wówczas kędy na scenach grywałem
ludzkie szczęście w piosenkach śpiewałem ?

Gdzie wtedy byłaś kiedy jam młody
ścigałem się ze źrebakami na łąkach ?

Wiesz ile bym ci miłości przekazał ?

Wiesz ile byś mi dzieci urodziła ?

...Dlaczego...


28.2.2012 - Ustka
Środa 16:21

 

 

 

Zygmunt Jan Prusiński


WYZNANIE W LIŚCIACH AKACJI

 

Motto: „Całe życie marzyłam tzn. czułam że jestem stworzona
do rzeczy nie takich codziennych... a wzniosłych, szalonych...
Mało kto rozumiał moje wnętrze, a co dopiero umiał mnie porwać...
Ty jesteś Tym któremu to się udaje...”
- Ewa Prusińska -


Odbieram ciebie jako dźwięk melodii,
która dopiero co się narodziła.

Ubierasz się w wieczorową suknię -
noc nas porwie skrzydłami !

Moje starania nie były sztuczne,
ścieliłem trawy na piasku.

Poetycka – lecz ukryta przy księżycu
włosy twoje czesałem rękami...

I było nam dobrze – przyznasz;
ocierałaś się w tańcu udami.

A ja w tobie jak mały motyl -
drżałem niewinnym ruchem

pomiędzy drzewami twych nóg.

I wówczas światło zaświeciło -
jakby jeden anioł się zagubił.

Wpleceni we wianek przyszłości,
odgarniamy wystające liście.

Bo nas wiosna nie opuszcza -
rośniemy z nią w skrytej miłości.


27.2.2012 - Ustka
Wtorek 16:27

 

 

Zygmunt Jan Prusiński


OTOCZONA MOIMI WIERSZAMI


Motto: „Uwielbiam w Poezji metafory i wyobraźnię.
Chyba zacznę pisać wiersze.
No chyba, że po drinku z parasolką”.
- Ewa Prusińska -


Zabraniam ci pisać wiersze,
chociaż odpocznij beze mnie jeden tydzień.
Wiesz jaki łakomy jestem na kochanie...

Symuluję atak o świcie,
firanki w oknie tańczą niczym baletnice.
A ty naga jak biała brzoza głaszczesz mnie.

Przyciąganie ziemskie jest wzajemne,
parasolki ukryłem choć będzie padać.

Znajdziemy samotną jabłoń -
wtulimy się – tak zakochani robią.

A po deszczu słońce na twym ciele
oświeci znaki moje po pocałunkach.

Wrócimy tą samą drogą -
tymi samymi śladami wrócimy.


27.2.2012 - Ustka
Wtorek 15:24

 

 

 

Zygmunt Jan Prusiński


ROZCZULASZ MNIE LIRYKĄ SŁÓW

Motto: „Mam chyba więcej uczuć niż tęcza kolorów”
- Ewa Prusińska -

 

Rozczulasz mnie liryką słów
które z twoich ust
lotnie wypływają i wyżej, i wyżej...

Roznamiętnione wiosenne ścieżki -
liczysz pąki narodzonych słów
na wstydliwych gałązkach.

Jest dobrze i ciepło -
kędy myślę językiem pól
i oswajam się lakonicznie...

Bo prawda upada do twych stóp
wedle uczuć otwartych,
jak okno twe w sypialni.

Wiesz ile w moim Kolczastym Lesie
zapisałem imię twe na drzewach ?

Te drzewa cieszą się bo jesteś z nimi -
jak ze mną na odległość w łóżku.


27.2.2012 - Ustka
Wtorek 13:55

 

 

 

Zygmunt Jan Prusiński


DŹWIĘK TWOICH WIOSENNYCH STÓP

Motto: "Poszłam szukać oznak nadchodzącej Wiosny.
Ona pokazała, że to nie są żarty. -
Już wiem, będę na nią czekała".
- Ewa Prusińska -


Zaczekaj, nakarmię łabędzie na plaży,
codziennie na mnie czekają.

Ja także czekam na ciebie,
gram na gitarze dawne ballady.

I w tych akordach brzmi twe ciało,
znam w tobie światło jak mam dojść...

Tylko pomiędzy nami mur wysoki -
moje nuty odbijają się o skały !


25.2.2012 - Ustka
Sobota 22:18

 

 

 

Zygmunt Jan Prusiński


MIŁOSNA MODLITWA

Motto: „Wiem, że myślisz o mnie...
mogę z Tobą chodzić po Ziemi,
fruwać w obłokach...
co tylko zechcemy”.
- Ewa Prusińska -


Jaka niebotyczna mozaika
układa nam drogę.
Schodzimy z wyżyn
na zieloną trawę.

Podpowiadam ci zasłyszane
opowieści o łabędziach.
Płyną jeziorami do nas -
poszum trzcin dają znak.

W odstępie drzew sosnowych
całuję twoje włosy – kwitnę.

A ty jak Królewna Nocy
założyłaś nocną koszulę.

Odbijają się kształty ciała -
wyłapuję z nich akcenty

jak białe skrzydła łabędzi...


23.2.2012 - Ustka
Czwartek 15:15

 

 

 

Zygmunt Jan Prusiński


NAUKA Z OGRODÓW WESTCHNIEŃ

Motto: „W ogóle przy mnie łagodniejesz
i piękniejesz...„
- Ewa Prusińska -


Potrafisz być ujmująca...
Czy to na łąkach czy w teatrze,
czy naga przed lustrem.

Podglądam cię tyle lat -
nawet o tym nie wiesz.
Jestem na twoim obrazie.

Gram cichutko na skrzypcach.
Twój ruch biodrami wskazuje,
że jakbyś słyszała melodię.

Z lubością patrzę na pośladki -
gdybym nie był duchem...
Ale i tak je całuję jak szmer.

Jestem szczęśliwy z tobą. -
Pierwszy raz w życiu czuję,
że mam kobietę z kryształu.

Ty w lustrze – ja ze skrzypcami,
tylko kolorowych motyli brak.


23.2.2012 - Ustka
Czwartek 14:17

 

 

 

Zygmunt Jan Prusiński


MIŁOŚĆ JEST RAZ W ŻYCIU...

Motto: „Ja dla Ciebie z Miłości...wiem,
wejdę w pokrzywy, albo skoczę na bandżi...!
- Ewa Prusińska -


Miłość jest raz w życiu – nie ma drugiej, trzeciej.
I gór się pytałem o ciebie, i drzew mijających -
zawsze słyszałem echo że istniejesz...

Ale dlaczego jak byliśmy młodzi – gdzie wiara
zdrowa i namiętną pokutą brzmiała. -
Kwitły wówczas morwowe sady dzikie,
dlaczego tam na mnie nie czekałaś ?

Miałem wtedy ciemne włosy blond – i zalotne wąsy.
Umiałem się cieszysz z zachodniego słońca,
żurawie do mnie wracały, a na Świdrze Wielkim
z bratem Andrzejem łapałem sumy i miętusy ręką.

Podlotkowa dziewczyno – biegnę ku tobie,
by jeszcze skorzystać z twoich darów ciała. -
Wystarczy zatrzymać się, i pomachać chustą.


22.2.2012 - Ustka
Środa 14:25

 

 

 

Zygmunt Jan Prusiński


WIECZOROWA MIŁOŚĆ

Ewie Prusińskiej


Zaczekajmy trochę.
Księżyc wie że na niego czekamy -
puści dla zakochanych oczko
jest przyjacielem naszym.

Odbierzesz mnie szeptem
mokra jak po deszczu.
Tudzież ręce splatasz podniecona
wiruje chęć dotyku i liści
i kwiatów - a szyszki zazdrosne
po swojemu krzyczą z góry jodły.

Wpleceni sobą w sobie
muskamy ustami szept miłosny.

I tylko rzeki nie mówią -
wciąż swym rytmem grają.

Ewo ! Jestem blisko,
całuję łono kruchym blaskiem.


16.2.2012 - Ustka
Czwartek 11:42

 

 

 

Zygmunt Jan Prusiński


Z TEJ ZORZY TY MALOWANA

Ewie Prusińskiej


Nazbierało mi się chęci
porwać cię z wiatrem.
Siedzę przy winiaku
rozbrzmiewa pieśń
tupię nogami do rytmu.

Skaleczony wiersz powrócił
muszę w nim zmienić puentę...

Odskoczę konikiem polnym
wychwycę w tobie najlepsze.

Moja prośba do Boga
jest tak prosta jak uczucie.
Byś wyrosła mi za oknem
jarzębiną czerwoną -
wtedy pokochamy się...


16.2.2012 - Ustka
Czwartek 11:10

 

_W dowód miłości dla ukochanej Ewy_________________________

 

 

W moim życiu te daty są bardzo ważne: 19, 20 i 21 Maja 2012 roku w Ustce. Akurat miesiąc temu mogłem Cię podziwiać i cieszyć się Tobą... - Jest to najważniejsza moja książka życia. Bo byłaś przy mnie (każdą złotą minutą) która mijała. Nie zapomnę tych chwil Ewunia !

 

Ustka. 21 Czerwca 2012 r.

Czwartek 6:37

___________________________