Na łamach Rzeczpospolitej Igor Janke opisuje swoje dwa lata z Barackiem Obamą. Po zalogowaniu się na stronie bracobama.com został włączony w program poparcia prezydenta USA. To co opisuje redaktor rzepy to kwintesencja kampanii internetowej partii demokratów. Jest to typowy spam jaki otrzymujemy od wielu firm i na tej samej zasadzie działa w Stanach partia polityczna. Tak jak wiele przedsiębiorstw zarzuca nas reklamami, zachęca promocją buduje pakiety lojalnościowe tak i strona Baracka Obamy zachęca nas do czynnego uczestnictwa na rzecz tej partii, włącznie z wpłatami pieniężnymi. Poniżej kilka przykładów jakie znalazłem w tekscie Igora Janke: (pominę ciągłe napominanie o wpłaty pieniężne, które autor mocno wyartykułował)
"Igor, w ciągu następnych miesięcy i lat chcemy razem dokonać fantastycznych rzeczy” – tak się zaczynał pierwszy e-mail. „Udało się wygrać, ale żeby to było możliwe, Narodowy Komitet Demokratyczny zaciągnął dług. Teraz musimy to uporządkować, więc prześlij proszę 30 USD”. W zamian mogę dostać 2008 Victory T-shirt"
Do inauguracji prezydentury zostało 62 dni, chcemy wiedzieć, co kto robił w kampanii, co kto może robić dalej. Moje dane, zawód, religia, z jakimi grupami sympatyzuję w USA, na kogo w przeszłości głosowałem, kogo wspierałem, na kogo łożyłem pieniądze w prawyborach, co robiłem w trakcie kampanii. Jak daleko było biuro kampanijne od mojego domu, jak często korzystałem z online’owych narzędzi, jak oceniam ludzi, z którymi współpracowałem, czym chciałbym się zajmować dalej, w jakiego typu pracy mógłbym wspierać Baracka Obamę
W następnym e-mailu David informuje mnie, że Barack buduje swój team ekonomistów. Przedstawił mi kandydatów na stanowiska w administracji i link do wideo, na którym Obama opowiada o nich. Na koniec prośba, do której już się przyzwyczajam: bym wysłał to wideo do znajomych i wpłacił coś, jeśli mogę.
Tydzień później podobny e-mail z załączonym filmikiem, w którym prezydent elekt przedstawia zespół administracji ds. bezpieczeństwa i polityki zagranicznej. W rolach głównych poza Obamą: Hillary Clinton i Robert Gate
Następny list jest już podpisany: President Barack Obama. Przygotowuje ustawę „o ożywieniu i reinwestowaniu”, czyli wpompowaniu prawie 800 miliardów dolarów w gospodarkę. W prezentacji dołączonej do listu Obama tłumaczy, jak bardzo uratuje to Amerykę. Nie przypominam sobie, by ktokolwiek w Polsce tak tłumaczył mi, dlaczego wchodzi w życie jakaś ustawa. Ale to nie koniec. Barack Obama prosi mnie, bym zorganizował u siebie w domu spotkanie z przyjaciółmi, na którym podyskutujemy o tej ustawie. Spotkania nazywają się Economy Recovery House Meeting.
Następnego dnia otrzymuję krótkie nagranie prezydenta, który tłumaczy sens reformy. Z prośbą, bym przesłał je przyjaciołom. Jeśli chcę zorganizować spotkanie u siebie – wystarczy, że wpiszę numer kodu pocztowego. Wtedy pojawią się strony pomagające mi zarejestrować spotkanie albo odnaleźć już organizowaną imprezę w pobliżu mojego domu
Nowy pomysł. W półtoraminutowym filmie prezydent Obama prosi nas, byśmy na stronie Białego Domu zadawali mu pytania na temat problemów gospodarczych. A potem głosowali na te najciekawsze. Prezydent co jakiś czas będzie na nie odpowiadał. „A przede wszystkim będę wiedział, o czym myślicie, jakie macie problemy”. Tych pytań przyszło w ciągu roku ponad 100 tysięcy. Można głosować na te najciekawsze – wyniki głosowań są widoczne.
itd itd. Po tragedii smoleńskiej w ludziach wyzwoliła się wielka chęć zrobienia czegoś pozytywnego, czegoś na rzecz ojczyzny. Bardzo dużo osób zaczęło wstępować do PiSu. Mozna było zuważyć oddolne inicjatywy poparcia J. Kaczyńskiego, uzbierano niespotykaną ilość 3 mln podpisów. Powstało setki amatorskich filmików w internecie, tysiące artykułów prubujących wyjaśnić katastrofę, tysiące ludzi wychodziło na ulice by zamanifestować swoją dezaprobatę dla rządu. Kampania prezydencka prowadzona przez JKR nie potrafiła zagospodarować tego ruchu. Można się spierać czy brak poruszania tematu katastrofy i powodzi w kampanii był błędem czy nie, ale zaprzepaszczenie oddolnej inicjatywy to wielkie zaniedbanie liberalnej części PiSu. Tak jak Igor Janke był pobudzany, motywowany, dokładnie informowany o poczynaniach Baracka tak większość z nas musi na własną rękę szukać informacji i przebijać się przez papkę medialną. PiS ciągle narzeka na stronnicze media, a mając internet nie potrafi go wykorzystać.
Nakręć 30-sekundowy film, w którym w prostych słowach przekonasz innych, jak ważne są reformy zdrowotne. Pokaż go znajomym, namów ich, by nakręcili swój klip.
Potem dostaję 20 najlepszych amatorskich filmów na temat reformy zdrowia, doświadczeń Amerykanów ze służbą zdrowia i firmami ubezpieczeniowymi. Poruszające. Dowcipne. Mogę głosować na najlepsze.
Prośba o poparcie tej trudnej akcji. Nic tak nie przekonuje jak indywidualne historie. Barack przypomina historię swojej matki. Słyszę ją już czwarty raz. Prezydent prosi, bym opowiedział swoją historię i działał.
Po kliknięciu w link, co oznacza, że chcę coś zrobić w tej sprawie, mam do wyboru cztery rodzaje aktywności – np. zadzwonić do mojego kongresmena. Albo wysłać list do miejscowej gazety. W każdej rubryce okienko „Call now”, „Email now” „Write now”. Klikam. Znajduję właściwe telefony, adresy e-mailowe i pocztowe, wzory pism. I jak tu nie zadziałać, kiedy wszystko jest podane jak na tacy?
Igor, to, o co walczyliśmy, jest w ostatnich dniach zalewane negatywną kampanią w radiu. Ci, którzy to nadają, nie mają odwagi powiedzieć, kim są. Może to firmy ubezpieczeniowe, a może banki z Wall Street. Ten rodzaj polityki nie zagraża tylko demokratom, ale całej demokracji. Musimy coś zrobić. I tu następuje długa lista tego, co się stało w ciągu tych dwóch lat, m.in. dzięki mojej aktywności. Dzięki tobie... dzięki tobie... dzięki tobie… – powtarza w tekście prezydent USA. Jeśli wygramy te wybory, to odbudujemy nasze marzenia dla następnych pokoleń
A na koniec dla przykładu co robi PiS by przekonać do siebie wyborcę:
Inne tematy w dziale Rozmaitości
